Gerard Casius
AEen originele in Engeland gekochte De Havilland DH-9 ten tijde van de opening van het vliegveld Andir bij Bandoeng
in 1922. Het toestel heeft de zescilinder watergekoelde Siddeley Puma motor (foto: via W. Vredeling)
Tijdens de Vriendendag op 28 maart j.l. op Soesterberg vertelde Hans
Berfelo in zijn presentatie over de status van de Projecten iets over een pro
ject om een replica te bouwen van de De Havilland DH-9. Ongetwijfeld zal dit
bij velen van u een reactie teweeg gebracht hebben van: "hè, wat is dat nou, een
DH-9?" Vandaar dat ik u graag wat nadere tekst en uitleg wil geven.
Toen circa twee jaar geleden bij de bouw van de
Brewster Buffalo de eindstreep van dat project
heel langzaam in zicht begon te komen, werd mij
door de vrijwilligers-bouwploeg van het Cradle
of Aviation Museum (CAM) op Long Island, NY,
gevraagd: "als die Brewster nu klaar is, heb je dan
nog wat andere ideeën in petto?" Ik dacht aan het
Curtiss P-6 project dat nog in het beginstadium was
en deed de vraag af als grapje door te zeggen "oh,
een Glenn Martin of een De Havilland DH-9 is ook
wel leuk!"
Tot mijn verbazing kwamen ze er later op terug
en de reden hiervoor was mij inmiddels duide
lijker geworden. Het CAM heeft een ploeg van
8
ongeveer twintig enthousiaste oudgedienden van
de luchtvaartindustrie die aan projecten zoals de
Brewster werken, maar het CAM beschikte niet over
voldoende middelen om voor het eigen museum een
nieuw project aan te pakken. En als er niets te doen
is dan verlies je deze mensen, ze gaan vissen of een
bootje bouwen. Onze projecten om een Brewster en
vervolgens een Curtiss te bouwen kwamen destijds
dus "als geroepen". En in feite is de situatie nog
steeds zo - als de Brewster klaar zou zijn wilden ze
graag weer met wat nieuws beginnen. En zo kwam
het idee voor een De Havilland DH-9 tweedekker
weer ter sprake.
