Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik al geruime tijd zo
af en toe loop te dromen over iets dergelijks en ik
had dan ook al een flink aantal jaren links en
rechts technische informatie verzameld, waarbij
inbegrepen een complete set bouwtekeningen van
de De Havilland DH-4 op 35 mm microfilm die te
koop zijn bij het National Air and Space Museum
in Washington, DC. Zoals u misschien weet werd
de DH-4 gedurende de Eerste Wereldoorlog in
Amerika in licentie gebouwd en de DH-9 en de DH-4
zijn qua constructie grotendeels identiek, zodat de
tekeningen voor zeker 80% te gebruiken zijn. Zelfs
de part-nummers van individuele onderdelen zijn
hetzelfde.
Waarom een DH-9?
Het zal u misschien niet ontgaan zijn dat schrij
ver dezes "iets" heeft met de geschiedenis van de
Militaire Luchtvaart/Luchtvaart Afdeling van het
voormalige KNIL. Die LA-KNIL kocht, na een zeer
haperende start, kort na de le WO in Engeland
een serie van totaal 36 surplus De Havilland
DH-9 tweedekker-verkenners/bommenwerpers.
Deze voldeden uitstekend en werden, naast
de hoofdtaak, voor allerlei andere doeleinden
ingezet, zoals luchtkartering, postvervoer, radio
experimenten, landbouw-bestuivingsproeven, en
als ambulance-vliegtuig. En natuurlijk ook heel
veel als gevorderden-lesvliegtuig. Er werd veel
Aanbouw van houten "schaalbouw" rompen volgens
het ontwerp van Walraven in de werkplaatsen van
de LA-KNIL op Andir, resulterend in de "HL" versie
(Havilland Luchtvaartafdeling) (fotocoll. C.R. Pattist)
aan vertimmerd en de DH-9 speelde een grote
rol in de opbouw van de luchtvaart in het verre
Ned. Indië. Je mag zeggen dat de vliegerij in Indië
is opgegroeid met de DH-9 en als er bij het KNIL
al eens andere, modernere vliegtuigen werden
aangeschaft, dan behielden de drie (en vaak slechts
twee) Vliegtuigafdelingen die de Luchtvaart Afde-
AHet prototype van de "HL", nog onbeschilderd, gereed om te worden ingevlogen. De besturingsvlakken waren aanvanke
lijk groter uitgevoerd, maar later weer teruggebracht naar de originele DH-9 vormgeving
9
