manent is de stationering op 8 mei 1942 van een
eenheid met 17 Me-109's die op 28 mei allemaal
worden vervangen door nieuwe Focke-Wulf 190's.
Intussen proberen in 1942 de meeste werklui op
het vliegveld weg te komen. De uitbreiding is
zowat voltooid en de werkgelegenheid wordt min
der. In de dorpen rond het vliegveld begint men
zich te ergeren aan de Duitsers. Die leggen beslag
op van alles en nog wat en vorderen huizen voor
inkwartiering van militairen.
In 1943 wordt Woensdrecht van groot belang voor
de Luftwaffe bij hun inzet tegen de geallieerden.
In omgekeerde zin is Woensdrecht voor de geal
lieerden net zo belangrijk. Die breiden dat jaar
hun luchtoffensief aanzienlijk uit. Naast de Britse
zet nu ook de Amerikaanse luchtmacht massaal
vliegtuigen in voor bombardementsvluchten naar
Duitsland. Vanaf mei 1943 komt de Luftwaffe meer
en meer tegenover een overmacht van geallieerde
vliegtuigen te staan. De RAF valt in de periode
juli-oktober 1943 verschillende keren het vliegveld
Woensdrecht aan. Door de toenemende bombar
dementsvluchten van de geallieerden die via de
Scheldestromen op zeer lage hoogte Nederland en
België binnenvliegen op weg naar Duitsland, ziet
de Luftwaffe zich genoodzaakt om de gevechts
sterkte op Woensdrecht op te voeren. In augus
tus 1943 staat Woensdrecht vol met Fw-190's en
Me-109's, zo'n 80 vliegtuigen in totaal.
Als deze eenheden op 31 augustus 1943 het
bevel krijgen om Woensdrecht te verlaten, komt
een einde aan het operationele belang van het
vliegveld voor de Duitsers. Zo af en toe is er nog
sprake van enige Duitse vliegbewegingen, maar
operationele eenheden worden er niet meer gesta
tioneerd. De rol van de Einsatzhafen Woensdrecht
is uitgespeeld. Toch blijven de geallieerden het
vliegveld bombarderen. De geallieerde overmacht
en de toenemende eigen verliezen zorgen voor de
uiteindelijke ondergang van de Luftwaffe. Voor de
geallieerden zijn de bombardementen op het vlieg
veld geslaagd. Werklieden uit de omgeving worden
door de bezetter gedwongen de aanzienlijke schade
te herstellen. Er werken nog bijna 2.000 mensen
op het vliegveld. Maar de meeste hebben het
intussen wel gehad met de Duitsers. Als er wordt
gebombardeerd krijgen ze geen toestemming om
het vliegveld te verlaten en terug naar huis te gaan
in het dorp. Ze hebben zich aanvankelijk aange
past aan de Duitse bezetting. De werkgelegenheid
op het vliegveld heeft velen uitzicht gegeven op
enig financieel voordeel in een hard bestaan. Nu
wordt er in toenemende mate sabotage gepleegd.
Telefoonverbindingen worden onklaar gemaakt
en onderdelen van stukken luchtafweergeschut
verdwijnen. De Duitsers op hun beurt geven geen
luchtalarm meer voor de Nederlanders op het
vliegveld. Die mogen zich alleen in de onmiddel
lijke omgeving van hun eigen werk ophouden.
Bij overtreding zal zonder waarschuwing worden
geschoten. Dat is overigens nooit gebeurd. Maar
in de nacht van 16 op 17 februari 1944 worden de
Duitse wachtposten zelf beschoten.
Ondanks verdere uitbreidingen van het vliegveld
in de winter van 1943-1944 worden er geen nieuwe
eenheden meer op de Einsatzhafen Woensdrecht
geplaatst. Het vliegveld wordt alleen nog maar
gebruikt voor nood- en tussenlandingen. Aan de
rand van De Eendenkooy hebben de Duitsers in
totaal 47 gecamoufleerde hangars gebouwd. De
meeste zijn open en hebben een houten opbouw
die aan weerszijden rust op een 'Splittermauer' als
bescherming tegen projectielen. Sommige hangars
zouden nu buiten het veld hebben gestaan ter
hoogte van de huidige manege aan de Kooiweg. In
de hangars wordt het dagelijks onderhoud aan de
vliegtuigen gepleegd. De vliegtuigen kunnen van
uit de hangars via de dichtst bij gelegen startplaats
snel de lucht in.
In juni 1944 worden op het veld en in de hangars
mijnen geplaatst ingeval van een geallieerde ver
overing. In dezelfde maand verdwijnt al het zware
materieel, geschut en lichte tanks. Eind juli 1944
begint inderhaast de afbraak van het vliegveld.
Alles wordt ontruimd. Gevorderde gebouwen wor
den teruggegeven aan de eigenaren en de bewo
ners. Toch maken vijandelijke nachtjagers in augus
tus 1944 nog gebruik van het vliegveld. Eind van
de maand zijn er nog maar 80 Duitsers op de basis.
Die blazen op 4 september 's avonds de meeste bun
kers op. Daarna vertrekken ze. Dan neemt de lokale
bevolking een kijkje op de vliegbasis. Wat daar nog
is achtergelaten, wordt meegenomen. Na een paar
dagen keren de Duitsers echter terug. Burgemeester
Van der Meulen proclameert dan dat alles voor 11
september moet worden teruggebracht. De Duitsers
hebben hem laten weten dat 'eenige inwoners zou
den worden terechtgesteld' als bij huiszoeking nog
Duitse goederen worden aangetroffen.
26