manent is de stationering op 8 mei 1942 van een eenheid met 17 Me-109's die op 28 mei allemaal worden vervangen door nieuwe Focke-Wulf 190's. Intussen proberen in 1942 de meeste werklui op het vliegveld weg te komen. De uitbreiding is zowat voltooid en de werkgelegenheid wordt min der. In de dorpen rond het vliegveld begint men zich te ergeren aan de Duitsers. Die leggen beslag op van alles en nog wat en vorderen huizen voor inkwartiering van militairen. In 1943 wordt Woensdrecht van groot belang voor de Luftwaffe bij hun inzet tegen de geallieerden. In omgekeerde zin is Woensdrecht voor de geal lieerden net zo belangrijk. Die breiden dat jaar hun luchtoffensief aanzienlijk uit. Naast de Britse zet nu ook de Amerikaanse luchtmacht massaal vliegtuigen in voor bombardementsvluchten naar Duitsland. Vanaf mei 1943 komt de Luftwaffe meer en meer tegenover een overmacht van geallieerde vliegtuigen te staan. De RAF valt in de periode juli-oktober 1943 verschillende keren het vliegveld Woensdrecht aan. Door de toenemende bombar dementsvluchten van de geallieerden die via de Scheldestromen op zeer lage hoogte Nederland en België binnenvliegen op weg naar Duitsland, ziet de Luftwaffe zich genoodzaakt om de gevechts sterkte op Woensdrecht op te voeren. In augus tus 1943 staat Woensdrecht vol met Fw-190's en Me-109's, zo'n 80 vliegtuigen in totaal. Als deze eenheden op 31 augustus 1943 het bevel krijgen om Woensdrecht te verlaten, komt een einde aan het operationele belang van het vliegveld voor de Duitsers. Zo af en toe is er nog sprake van enige Duitse vliegbewegingen, maar operationele eenheden worden er niet meer gesta tioneerd. De rol van de Einsatzhafen Woensdrecht is uitgespeeld. Toch blijven de geallieerden het vliegveld bombarderen. De geallieerde overmacht en de toenemende eigen verliezen zorgen voor de uiteindelijke ondergang van de Luftwaffe. Voor de geallieerden zijn de bombardementen op het vlieg veld geslaagd. Werklieden uit de omgeving worden door de bezetter gedwongen de aanzienlijke schade te herstellen. Er werken nog bijna 2.000 mensen op het vliegveld. Maar de meeste hebben het intussen wel gehad met de Duitsers. Als er wordt gebombardeerd krijgen ze geen toestemming om het vliegveld te verlaten en terug naar huis te gaan in het dorp. Ze hebben zich aanvankelijk aange past aan de Duitse bezetting. De werkgelegenheid op het vliegveld heeft velen uitzicht gegeven op enig financieel voordeel in een hard bestaan. Nu wordt er in toenemende mate sabotage gepleegd. Telefoonverbindingen worden onklaar gemaakt en onderdelen van stukken luchtafweergeschut verdwijnen. De Duitsers op hun beurt geven geen luchtalarm meer voor de Nederlanders op het vliegveld. Die mogen zich alleen in de onmiddel lijke omgeving van hun eigen werk ophouden. Bij overtreding zal zonder waarschuwing worden geschoten. Dat is overigens nooit gebeurd. Maar in de nacht van 16 op 17 februari 1944 worden de Duitse wachtposten zelf beschoten. Ondanks verdere uitbreidingen van het vliegveld in de winter van 1943-1944 worden er geen nieuwe eenheden meer op de Einsatzhafen Woensdrecht geplaatst. Het vliegveld wordt alleen nog maar gebruikt voor nood- en tussenlandingen. Aan de rand van De Eendenkooy hebben de Duitsers in totaal 47 gecamoufleerde hangars gebouwd. De meeste zijn open en hebben een houten opbouw die aan weerszijden rust op een 'Splittermauer' als bescherming tegen projectielen. Sommige hangars zouden nu buiten het veld hebben gestaan ter hoogte van de huidige manege aan de Kooiweg. In de hangars wordt het dagelijks onderhoud aan de vliegtuigen gepleegd. De vliegtuigen kunnen van uit de hangars via de dichtst bij gelegen startplaats snel de lucht in. In juni 1944 worden op het veld en in de hangars mijnen geplaatst ingeval van een geallieerde ver overing. In dezelfde maand verdwijnt al het zware materieel, geschut en lichte tanks. Eind juli 1944 begint inderhaast de afbraak van het vliegveld. Alles wordt ontruimd. Gevorderde gebouwen wor den teruggegeven aan de eigenaren en de bewo ners. Toch maken vijandelijke nachtjagers in augus tus 1944 nog gebruik van het vliegveld. Eind van de maand zijn er nog maar 80 Duitsers op de basis. Die blazen op 4 september 's avonds de meeste bun kers op. Daarna vertrekken ze. Dan neemt de lokale bevolking een kijkje op de vliegbasis. Wat daar nog is achtergelaten, wordt meegenomen. Na een paar dagen keren de Duitsers echter terug. Burgemeester Van der Meulen proclameert dan dat alles voor 11 september moet worden teruggebracht. De Duitsers hebben hem laten weten dat 'eenige inwoners zou den worden terechtgesteld' als bij huiszoeking nog Duitse goederen worden aangetroffen. 26

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2009 | | pagina 28