Het heeft lang geduurd eer de Duitse luchtvaart
relikwieën weer in een museum konden worden
bezichtigd. Niet dat er na de oorlog niets meer over
was, dat niet. Veel van wat nu voor de Duitsers
van luchtvaarthistorisch belang is, is kort na de
oorlog in handen gekomen van de geallieerden.
De Amerikanen hebben heel wat vliegend mate
rieel uit die tijd voor onderzoek en beproevingen
overgebracht naar de Verenigde Staten. In verschil
lende musea aldaar bevindt zich een groot aantal
vliegtuigen die uitermate interessant zouden zijn
voor de collectie van het DTMB. In Duitsland gaat
de opbouw van een museumcollectie vliegtuigen
en luchtvaartmaterieel terug tot begin 20e eeuw.
Op het vliegveld Berlin-Johannisthal, effectief in
gebruik van 1909 tot 1922, worden dan al buiten
bedrijf gestelde vliegtuigen en onderdelen daarvan
bewaard. In het nabijgelegen Fliegerheim, een kroeg
annex restaurant waar veel vliegersvolk over de
vloer komt, richt eigenaar Franz Tolinski in 1912
met het materieel afkomstig van het vliegveld,
het Aviatisches Museum op. In die tijd de grootste
privé luchtvaartcollectie. Een opmaat ook voor
een centraal Duits luchtvaartmuseum. Dat wordt
overigens pas in 1936 geopend op een voormalig
kazerne- en exercitieterrein in de buurt van de
Lehrter Stadtbahnhof waar nu de ultramoderne
Berlijnse Hauptbahnhof staat. In de in Franse
renaissancestijl gebouwde kazerne staan niet
alleen 'oude', maar ook voor die tijd moderne vlieg
tuigen opgesteld. Alles bij elkaar telt de Deutsche
Luftfahrtsammlung zo'n 80 vliegtuigen. Het is
dan de grootste luchtvaartcollectie ter wereld. Een
gigantische 12-motorige Dornier-X staat letterlijk
centraal in de verzameling. Het is opvallend dat
in die tijd ook militaire vliegtuigen uit Frankrijk,
Engeland en Tsjechië deel uit maken van de Duitse
collectie. Als het expositiegebouw in 1943 bij geal-
Er resteert heel weinig uit de tijd dat er nog volop vliegtuigen werden geproduceerd in Duitsland. Ook dit zeer fraaie
Arado Ar 79B sportvliegtuig uit 1941 is een uniek exemplaar. Het heeft intrekbare wielen en een grote bagageruimte. De
Ar 79B heeft talrijke snelheids en afstandsrecords behaald. Tijdens W.O. II is dit type vooral ingezet als verbindings- en les-
vliegtuig. In 1945 is het vliegtuig in beslag genomen door de Franse hoge commissaris. Nadat het in 1994 in handen kwam
van het DTMB is het weer vlieggereed gemaakt. Wat snelheid, vliegbereik en brandstofverbruik betreft kan deze Arado een
vergelijk met de huidige general aviation vliegtuigen nog steeds goed doorstaan
