stcld in al hun eer en luister. Voor een daarvan,
een Short S.25 Sandringham Mk.7 vliegboot. is
zelfs een speciale hangar gebouwd. Die heeft wat
weg van een hangar zoals men die kent uit de
tijd van zeppelins en andere luchtschepen. Deze
Sandringham vliegboot kwam als Sunderland
Mk.III in 1943 in dienst bij de RAF en nadat de kist
in 1944 was betrokken bij een vliegongeval is deze
zeebonk bij RAF No.57 Maintenance Unit geweest
voor reparatie en conversie. Vanaf 1945 heeft de
vliegboot dienst gedaan bij RAF No.302 Flying
Training Unit. Short Brothers heeft het vliegtuig
in 1947 omgebouwd tot een civiele Sandringham
Mk.7. In die hoedanigheid is de vliegboot tot medio
1950 in dienst geweest bij de BOAC. Daarna is het
particulier bezit geworden van Sir Gordon Taylor
in Sydney. De relatie met de Fransen dateert uit
1958 als de Sandringham voor het Réseau Aérien
Interinsulaire vanaf Frans Tahiti tussen de eilanden
aldaar gaat vliegen. De laatste vlucht wordt in 1970
gemaakt. Het grootste deel van zijn bestaan heeft
deze Sandringham civiel gevlogen. Aanvankelijk
is het de bedoeling dat de kist naar een museum
in Australië zou gaan. Als in 1977 nog niets daar
van is terecht gekomen, ziet de eigenaar liever
dat het vliegtuig goed wordt onderhouden en
gepreserveerd in Parijs, dan dat het staat weg te
roesten en uiteindelijk wordt gesloopt op Tahiti.
Het Musée de VAir is erg geïnteresseerd in het
vliegtuig. Uiteindelijk heeft het 't grootste deel
van zijn bestaan onder Franse vlag gevlogen. De
reusachtige viermotorige vliegboot is in 1979 op
transport gesteld naar Le Bourget voor restauratie.
In 1984 raast een storm over Le Bourget die de
Sandringham zodanig ernstig beschadigd, dat het
restauratieprogramma grote vertraging oploopt.
Lancaster
Een meerjaren project is ook de restauratie van
een Avro-683 Lancaster van de Aéronavale, de
Franse marineluchtvaartdienst. Na de oorlog is de
vloot aan vliegtuigen bij de Franse marine dermate
32
