'V
VERLOFPAS.
L7.
i uHnreiu r rf
19
beetje te assisteren bij zijn afdeling Recreatie
en Algemene Ontwikkeling (RAO). Dat wil
zeggen dat ik een beetje mee moest helpen
met inrichten als er een optreden was van
een gezelschapje. Of voor ander vermaak
zoals bioscoopkaartjes. Die waren in die jaren
voor militairen gratis. Ze hoefden alleen bij
een bepaalde bioscoop afgehaald te worden.
En van mij werd verwacht dat ik dat op mij
nam en dat deed ik maar al te graag.
Ik was vliegtuiggek maar ook filmgek.
Vrijdag 's-morgens ging ik dan naar een
bepaalde Haagse bioscoop met een pasje van
de sergeant Duflo. En op vertoon van het
R.A.O. pasje kreeg ik dan een ferme rol met
vrijkaartjes voor bioscoopvoorstellingen.
Direct daarna rende ik dan naar een
bioscoop waar de eerste voorstelling om
half tien begon. Genoot van de film en
(GROOT VERLOF OSFFSMG)
De Common dam van het OplyOpstde; v.o.tLucMstr.i JdJaaohksn
vmleoat n3eI tngang van
groot verlof
........iÉL—Juli.ia# aan i
(naam, voornamen, rang)flQld&at- GOr logavr.i,') williger
Akktrnans, leonardus Eduard#
geboren te Sot terdfija» den 29 «Tllli—
Legemvmmcï5.17^-027751 In ""erh. cllenat: 15-1 0—1
K,B.dd,8«7-Ji-7'A£,d.A.III.No.lé03e
Ala gemon. dienstplichtige .ïpoQburg, 16 Juliip.,47- -
der lichting uit de ge-
Eieente'ingelijfd eri - 08 Commandant voornoemd f
A Regitaent oer Vlieger n'aaraemer,
T-JLawi^if
i mtlJtaii komt volgens do beiroffondo mtnisf&rf&Ie f>3sc
r.dönmorklrig voor een toewijzing van burgerkleding,
.EetaotiXisaiieUureau, ïp.ssferg* i5.XuU 19,47.
De Administrateur van
voornoemd onderdeel.
17
g. C.J- Markeatein.»
Adl«; Gemeente hotterdam
Straat Diergaardesingel no, 92
Opgave gedaan den (I) 7 J U 1 1
Ds Bui V,van 'OS t.O.''énr
±De verlofpas voor een oorlogsvrijwilliger
rende vervolgens naar een cinema die een
voorstelling had om een uur of 12. En dat
ging dan de hele dag zo door, tot ik 's avonds
vermoeid maar zeer voldaan, mij afmeldde bij
de sergeant.
Die passie voor film was bij mij al aanwezig
ruim vóór de oorlog.
Op 16 juli was het zo ver, ik kreeg geen
ontslag maar groot verlof. En dus naar huis.
De vliegerij was voorbij en ik voelde mij niet
bepaald happy.
Wat ging ik verder doen?
Mijn vader had daar over rondgevraagd en
het advies gekregen om mij psychotechnisch
te laten testen. Dat was iets nieuws, een soort
psychologisch onderzoek en het was ook een
beetje gericht op beroepen en opleidingen.
Na een paar dagen kregen we het rapport en
een van de conclusies luidde dat journalistiek
wel iets zou kunnen zijn voor mij, maar
niet direct zo, maar bij een krant. Er werd
aangeraden een nieuwe studierichting aan de
Universiteit van Amsterdam te volgen:
Politieke en sociale wetenschappen.
Een hele mond vol, maar het sprak me wel
aan. En een paar maanden na mij afzwaaien
werd ik student.
En dan is het een lange weg, niet alleen de
studie maar ook de wegen die bewandelt
moesten worden.
Mijn vader werkte bij de PTT en met veel
moeite kreeg hij voor mij een "renteloos
voorschot" van zeshonderd gulden per
maand.
Dat leek voor die tijd, zo direct na de oorlog
behoorlijk veel.
Maar het collegegeld dat betaald moest
worden was, als ik me goed herinner
350 gulden per jaar en daar moest dan je
kamerhuur en voeding en boeken nog van af.
Dat betekende werkstudent worden. Ik vond
dat niet erg en heb verschillende baantjes
gehad, maar op een gegeven moment vernam
ik dat de Volkskrant zocht een Telefonist voor
de nachtredactie. Ik werd aangenomen.
Dat betekende zes avonden van 18.00 tot
01.00 uur telefoonverbindingen tot stand
brengen voor de journalisten die om 20.00
uur aan de opmaak van de ochtenkrant van
de Volkskrant begonnen.
