beeld het ongeval bij Hoogeveen, de crash in de woonwijk in Hengelo, de F-16 boven Afghani stan en de F-16B boven Volkel. Tot op het moment van schrijven, kent de Luchtmacht slechts één vlieger, die tweemaal zijn F-16 heeft moeten verlaten met een schietstoel. De piloot, Bob 'Body' Verkroost, behaalde tevens als eerste Nederlandse F-16 vlieger de 3000 uurs mijlpaal. Zijn laatste crash stamde uit 1992, waarbij hij in de buurt van Arum (Fries land) de J-359 moest verlaten. De eerdere bail-out verrichte hij boven Canada, waar bij een low level flight afscheid genomen moest worden van de J-625. Opengewerkte NF-5 stoel De schietstoel van de F-16, is van het type ACES II (advanced concept ejection seat), welke ook (in aangepaste vorm) gebruikt wordt in de A-10, F-15, F-22 en B-1 toestellen. Een van de opvallende details aan de F-16 stoel is de stoelkop. In deze bovenkant, bevindt zich de reco very parachute (hoofdparachute voor de vlieger). Deze wordt afgevuurd door middel van een mor tierbuis (mortar tube). De laatste variant van deze stoelkop, heeft uitklapbare pitotbuizen. Deze komen hierdoor, na ejection, een stuk verder van de stoelkop vandaan te staan. Dit voorkomt versto ring van de luchtstroom naar deze pitot's bij het gebruik van night vision goggles (als het hoofd van de vlieger na de bail-out opzij draait, blokkeert de nvg één van de openingen). De stoel is ontworpen om een veilige ontsnapping te garanderen met snelheden van 0 tot 600 knopen* en een hoogte van 0 meter tot 50.000 voet. Dit wordt bereikt door een samenspel van specifieke onderdelen en een gecontroleerd tijdmechanisme. De nadruk ligt op het proces na het verlaten van het toestel. Dit verloopt volledig elektronisch. Dit gebeurt bijvoorbeeld door de enviromental sensor, deze meet de snelheid en de hoogte van de stoel door middel van de twee openingen (pitot buizen) naast de hoofdsteun. Deze informatie wordt door gegeven aan de recovery sequencer, dit is het digi tale hart van de stoel. Aan de hand van de data bepaalt deze sequencer welke modus gebruikt gaat worden. De ACES II kent er drie: Mode 1 (low altitude/low speed) - deze wordt gese lecteerd bij snelheden onder de 250 knopen en een hoogte onder de 15.000 voet. In mode 1 wordt de drogue parachute niet ontplooid. Vrijwel direct na het verlaten van de stoelrails, wordt de stoelkop afgeschoten, waarin zich de parachute voor de vlieger bevind en wordt deze losgekoppeld van zijn stoel. Mode 2 (low altitude/high speed) - geselecteerd bij snelheden boven de 250 knopen en een hoogte onder de 15.000 voet. Gelijk aan mode 1, echter hierbij wordt eerst de drogue parachute van de stoel ontplooid. Mode 3 (high altitude/low or high speed) -bij een hoogte boven de 15.000 voet en lage of hoge snel heid. In deze modus, wordt de stoel door de drogue chute, tot een aanvaardbare hoogte en snelheid gebracht, zodat deze vallen binnen de grenzen van mode 2. Met de komst van de HMCS helm in de KLu, is met dit type helm een snelheid tot 450 knopen veilig. Bij hogere snelheden kan lichamelijk letstel ontstaan door de weerstand van de helm. Een ander opvallend onderdeel aan de F-16 stoel, is de zogenaamde STAP AC. Deze bevindt zich aan de onderkant van de stoel en zorgt, met behulp van een gyro en een raketmotor, dat de stoel gestabili- 24

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2011 | | pagina 26