Jansen bij zijn stoel, toen deze werd overhandigd nadat
die wat opgeknapt was
Coll. Jansen
flare gun gereed maken en zette zijn noodradio
aan. Deze laatste werkte niet door een storing op de
noodfrequentie (243.0 Mhz). Dit werd veroorzaakt
door het positiebaken, wat zich in het softpack van
de schietstoel bevond. Dit baken werd automatisch
geactiveerd bij de bail-out. Omdat dit softpack aan
het parachute harnas zat gekoppeld, hing deze on
bereikbaar in de boom. De Bravo was ondertussen
terug gegaan naar Goose Bay, nadat hij de crash
positie had doorgegeven en had gemeld dat hij de
parachute had zien open gaan.
Na een inventarisatie van zijn spullen en het in
schatten van zijn mogelijkheden, hoorde de vlieger
na zo'n 45 minuten het geluid van een helikopter.
Door het afvuren van enkele flares en omdat de heli-
lcoptercrew de parachute in de bomen zag hangen,
trok hij al snel de aandacht van de bemanning in de
helikopter. Deze landde een eind verderop, waarop
Jansen ze naar zich toe leidde door te fluiten. Dit
met het fluitje wat na de crash van Glaser standaard
aanwezig was in de nooduitrusting. Als gevolg van
de gebeurtenissen van "Bowler", werd de plaatsing
van de flares in de kleding opnieuw bekeken. Zo
leert men van ieder voorval en vergroot iedere ejec
tion de kans op overleven voor de volgende.
De stoel van Jansen in jet MLM
Nu staan anno 2010 beide levensreddende stoelen
bij elkaar in het museum depot. Het is de bedoeling
de stoelen en hun verhaal, een plaatsje te geven in
het nieuwe museum.
19
