's zondags, als wij de kazerne mochten verlaten, bij
de Chinees flink kon bijschransen.
Lang duurde deze episode niet, want reeds na en
kele weken moest de lichting '23 aantreden voor de
boven beschreven confrontatie met de Koninklijke
Marine.
Achterafheb ik van die 'vrijwillige' overgang naar
de Marine nooit spijt gehad.
Wij (behalve ik werd nog een aantal 'vrijwilligers'
aangewezen) werden op het Marinevliegkamp
Morokrembangan (MVKM) bij Soerabaja geplaatst
- destijds de grootste marinevliegbasis op het zuide
lijk halfrond - in een keurig schoon gebouw, met
slaapkamers en echte bedden met heuse lakens. We
kregen om half zeven een normaal ontbijt en om
tien uur een zogenaamde 'tweede ontbijt', gevolgd
door een uitstekende middagmaal en een 'aange-
kleede' broodmaaltijd 's avonds. Voorts konden wij
ons verfoeide groene slobberpak met altijd losra
kende beenwindsels, zogenaamde 'putih's', ruilen
voor een luchtig wit matrozenuniform, heerlijk
koel in de Soerabajaanse tropenzon. Het werk- en
vliegtenue was 'khaki-lang' met bamboehoed en
'gympies'.
En zo werd ik 'geronseld' - de Koninklijke Marine
was haar streken sinds de zeventiende eeuw ken
nelijk nog niet verleerd. Ik kon toen niet vermoe
den dat deze verbintenis bijna 34 jaar zou duren
en zou leiden tot een loopbaan die ik nimmer had
gepland.
Het was allemaal begonnen met mijn opkomst voor
de dienstplicht, eind augustus 1941.
Ik was zoals verwacht opgeroepen door het Konink
lijk Nederlands Indisch Leger, hetgeen betekende
dat ik een jaar lang in het soldatenpak moest lopen
voordat ik aan mijn studie kon beginnen. Evenals
mijn HBS-genoten, kwam ik in het vijfde Depotba
taljon te Bandoeng terecht voor de opleiding tot
reserveofficier.
Het soldatenleven beviel mij helemaal niet. Wij
sliepen op grove, met stro (en kakkerlakken) gevul
de matrassen met groezelige overtrekken, het eten
was abominabel, en de militaire exercities waren
afmattend en afstompend. Ik had mij nog nooit zo
vernederd en beroerd gevoeld.
Mijn ouders hadden wat geld gestuurd - of juister
gezegd, mijn moeder, want Papa vond het allemaal
niet zo erg, daar wordt je een MAN van - zodat ik
MarinyIgkMorokenbanga4met Jajiv AdrHge en Leo van der Graaff (met bamboehoed en gympjes). Links op
15
Ao nrbtPv-crvnviA Ao oiwrwmirre crhisilhunl'ov uin P T
