10
Niet lang daarna vliegen we in een losse echelon
formatie
Na 1,5 uur vliegen dalen we naar ong. 100 meter
boven zeeniveau. We naderen vijandelijk gebied en
gaan onder de Japanse radar door naar het noorden.
Dan horen we over de intercom: Captain to crew -
approaching hostile air - man your battle station and test
your guns.
Dan wordt het tijd om in te stappen, onze plaatsen
in te nemen en de motoren te starten.
Duimen omhoog van de ground-crew. Remmen
los. En dan via de taxibaan naar het eind van de
startbaan.
onze afdelingen te controleren of alles in orde is.
Dan even tijd voor een sigaretje en een praatje.
Onze Operations Room.
Dan klinkt door de intercom: Captain to crew....ready
for take off...take your positions and hold tight please....Out
Als het onze beurt is draaien we de startbaan op.
We horen de flaps 30° down gaan - de throttles naar
voren - de motoren op vol vermogen - 44 inch boost,
2600 rpm en proppitch op volle trekkracht. Rem
men los en we schieten met een ruk vooruit.
Als we los van de baan zijn klimmen we - gas wordt
teruggenomen - de koelkleppen van de motoren
gaan dicht - flaps in neutrale stand - Henk trekt
de kist in een linkerbocht om straks met de drie
andere B-25 te joinen.
Met draaiende motoren.
Laag over
het water in
'Ruit' formatie.
In losse 'Echelon' formatie.
Nu komt pas het echte werk en iedereen wordt ge
commandeerd zijn gevechtspositie in te nemen.
De mitrailleurs worden getest en het geratel, geklet
ter van lege hulsen en de kruitdamp doen je besef
fen dat het geen spielerij is.
Als alles OK is veranderd de formatie in de bekende
ruit-formatie en vliegen we op een hoogte van on
geveer 50-100 meter boven zee niveau naar ons doel
toe. En we kruipen heel dicht bij elkaar, z.g. close
formation. De beste verdediging tegen aanvallen
vanuit de lucht, want wij passeren eilanden waarop
Japanse vliegvelden zijn gesitueerd.
