- T !*S9ö 9 Een ongeluk dat ruim twee jaar later wellicht mensen het leven zou redden.... veel vocht op te nemen, resulterend in hevig onba lans en trillen bij het opstarten, totdat het vocht door de middelpuntvliedende kracht eruit werd geslingerd. Overigens heeft dit ongelukkige voorval merkwaar dig genoeg wellicht mensen het leven gered. Toen de reparatie plaatsvond, werd mét de nieuwe rotor meteen het zéér zware besturingssysteem met kabels en katrollen vervangen door een hydraulisch systeem, waardoor de besturing véél lichter werd. Dit zou ruim twee jaar later goed van pas komen bij het ophijsen van mensen: zonder die modificatie zou dat een penibele zaak zijn geweest. Maar ik loop op de dingen vooruit. Uiteraard was dit het geëigende moment om de Stichting op te heffen. Alle deelnemers hadden de gelegenheid gehad om de bruikbaarheid van een helikopter voor hun bedrijf in te schatten. Het was wel duidelijk geworden dat de toenmalige heli kopter met zijn korte vliegduur en relatief gering hefvermogen voor vele doeleinden aanzienlijke beperkingen had. Zo bleek ondermeer dat voor het besproeien van landbouwgewassen een vastvleugel vliegtuig veel economischer was, zeer tot teleur stelling van de deelnemers van het Ministerie van Landbouw. Samenvattend kon men stellen dat alléén waar vertikaal starten en landen en stilhangen een nood zaak was, een helikopter uitkomst kon bieden. Voor de Koninklijke Marine bood dat dus wél perspectie ven. Ik schreef een eindrapport aan de Vlagofficier MLD, en wees hem erop dat de helikopter welhaast ideaal zou zijn als reddingsvliegtuig aan boord van ons vliegkampschip, Hr.Ms. Karel Doorman. Hij ging accoord, en een jaar later, op 20 december 1951, kon ik onze eerste marinehelikopter van Ypenburg naar het Marinevliegkamp Valkenburg overvliegen, waar hij/zij de registratie H-1 kreeg. Bij mijn eerste proefvlucht met de H-1 merkte ik al hoe licht de besturing was geworden, een enorme verbetering. Tevens kon ik nu de opleiding van col lega Jaap Schwartz afmaken, die mij ter gelegener tijd als helikoptervlieger moest opvolgen. Ook Hr.Ms. Karel Doorman was inmiddels uit onder houd gekomen, en zou nu voor het eerst een red dingshelikopter aan boord krijgen: een primeur in Europa want zelfs de Britten waren nog niet zo ver. Dijkdoorbraak Zeeland, februari 1953

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Spinner | 2013 | | pagina 11