Epiloog
14
immers alléén maar op vliegvelden landen
Ik vertelde hem gewichtig dat wij de Chef van het
Militaire Huis even thuis hadden gebracht, en
bovendien dat ik met de wielen nét niet de grond
had geraakt maar er even boven had stil gehangen.
Tegen die argumenten kon hij niet op en ik heb er
nooit meer iets over gehoord. Tja, in die dagen kon
dat nog
Begin jaren negentig werd ik eens 's avonds gebeld
in Frankrijk. Dit bleek een medewerker van het
TV programma Spoorloos te zijn, die mij tijdens het
'live' programma mededeelde dat een in de studio
aanwezig echtpaar op zoek was naar de helikopter
vlieger die hen tijdens de Watersnood in 1953 in
Goeree Overflakkee had gered. Uit de beschrijving
van de gebeurtenis herinnerde ik mij dit voorval
zeer goed, en het speet mij dat ik hen toen niet kon
ontmoeten. Wel kreeg ik later een brief van Johan
Los uit Oude Tonge, die uitgebreid vertelde wat er
zich had afgespeeld tussen die zaterdagnacht en de
redding op maandagmiddag. Hij en zijn vrouw Sara
hadden hun dochtertje van vier jaar, met zijn vader
en zijn zuster één voor één van het dak zien glijden
en voor hun ogen zien verdrinken. Zijn zwangere
vrouw, een tweede dochtertje van drie jaar en
hijzelf waren door Taco en mij uiteindelijk gered.
Hij eindigde zijn brief met de uitnodiging voor
een bezoek aan hem en zijn vrouw in de inmiddels
gerestaureerde boerderij. Korte tijd daarop kreeg
ik wéér een brief, ditmaal van zijn jongste dochter
Willie, die drie weken na de redding was geboren.
Zij schreef dat haar ouders nog steeds leden aan een
trauma door de gebeurtenissen, vooral ieder jaar
weer op 1 februari. Dit eerste schriftelijke contact
met mij had hen echter al veel goed gedaan, en
zij konden er nu samen beter over praten. Voorts
vroeg zij zich af of ik niet eens een vlucht met een
helikopter voor haar ouders kon organiseren boven
Oude Tonge. Ik schreef terug dat ik niet meer in de
positie was om zulks te regelen, maar dat ik mijn
best zou doen.
De boerderij van de familie Los nadat het water was
gezakt. De overlevenden werden vanonder de ingezakte
luifel opgetakeld. het witte teken waarmee onze aandacht
werd getrokken is nog zichtbaar
familie Los. Onderweg verzuchtte de opgewonden
Willie dat zij het zo voor de eerste keer in een
helikopter toch maar wat eng vond, waarna ik haar
fijntjes er op wees dat het toch niet écht de eerste
keer voor haar was
De helikopter landde achter de gerestaureerde
boerderij.
Enfin, de ontmoeting met het echtpaar Los was
(voor Zeeuwse begrippen) emotioneel, maar later
bleek dat het hele gebeuren van zeer positieve
invloed was geweest voor de verwerking van hun
trauma. Wij hebben daarna wederzijdse bezoeken
afgelegd, en schreven elkaar nog elk jaar met
Kerstmis.
Uit 'EEN BEVLOGEN AVONTUUR'
Uitgegeven door de BATAAFSCHE LEEUW
te Amsterdam, nu in de vierde druk
Ook uitgegeven in Engeland door WOODFIELD
PUBLISHING met de titel ADVENTURES OF
A FLYING DUTCHMAN'.
Tijdens het 75ste jubileum van de MLD in 1992 deed
zich inderdaad een gelegenheid voor. Door toedoen
van de toenmalige Vlagofficier MLD, Commandeur
Rein Zeijlemaker, werd een helikopter beschikbaar
gesteld voor een bezoek aan Oude Tonge.
Dochter Willie en ik mochten vanaf het Marine
vliegkamp Valkenburg meevliegen voor dit bezoek,
dat een volkomen verrassing moest zijn voor de