Het 120 Squadron op 2VB
Andir
Paniek in Bandoeng
16
getuige van de overdracht van de overgebleven Mus
tangs, de Harvard en de vliegbasis 11VB Medan aan
de Angkatan Udara Republik Indonesia Serikat, kortweg
AURIS6. De zeven vliegers werden eind april met een
C-47 overgevlogen naar 2VB Andir. Mevrouw Van der
Vijgh nam daarbij plaats op de tweede bestuurders
zitplaats van de C-47. Deze vlucht was gedenkwaar
dig omdat dit niet alleen het definitieve vertrek van
11VB Medan inhield, maar ook omdat in de C-47 de
vrachtdeur ontbrak en men de gehele vlucht in de
kou zat. Op Andir ging men over naar het 120 Squa
dron. De uit Medan aangekomen vliegers werden
daar herenigd met hun LSK collega's. Ook zij werden
gehuisvest bij hen in het YMCA Tjiumbuluit.
Zoals eerder vermeld stond het 120 Squadron begin
1950 onder leiding van de eerste luitenant L.(Loeki)
H. Hansen. Zijn plaatsvervanger was de eerste luite
nant P. (Paul) R. Jolly. De begin 1950 ingedeelde vlie
gers waren verder de eerste luitenants C. (Charley)
Martens en L. (Leen) van Rijswijk die tevens hoofd
operaties was, De tweede luitenants F. (Paco) G.L.
Muste en D. Westrik, de vaandrig D.(Dick) J.J.J. Boks
en de sergeants F.(Frans) Beerling en N. (Nico) Dejalle.
Van de GOS opleiding van CVS II van juli 1949 kwa
men in de tweede helft van december de tweede lui
tenant H.(Hank) Vrijenhoek en sergeant F. (Frans) van
Nieuwpoort over naar het 120 Squadron. Halfjanuari
1950 gevolgd door de drie LSK vliegers de tweede
luitenants P. (Peter) Carp, G.(Gerard) H. Determeijer
en W. (Wickey) A. M. van der Meulen.
De huisvesting van de LSK vliegers in Tjiboelowits (Foto van
der Meulen)
Tijdens de overgang van de nieuwe vliegers was de
situatie in Bandoeng als gevolg van een ultimatum
van kapitein Westerling zeer onbestendig Het squa
dron was in die tijd actief bezig met het voorberei
den van haar vertrek uit de Noord-hangar.
Op 5 januari 1950 stuurde kapitein R.(Raymond) P.P.
Westerling, hoofd van de in 1949 opgericht bewe
ging Ratoe Adil Persatoean Indonesia, kortweg R.A.P.I.
en haar gewapende macht Angkatan Perang Ratoe
Adil, kortweg A.P.R.A., een ultimatum aan de nieuwe
President van Indonesië. In het ultimatum vroeg hij
garanties voor de uitvoering van de overeenkomsten
met Nederland inzake de positie van de diverse Sta
ten. De R.A.P.I. kwam zelf op voor de staat Pasoedan
in West-Java waar ook Bandoeng deel van uitmaakte.
Op 21 en 22 januari trok een groot aantal leden van
A.P.R.A. ongemerkt op in de richting van Bandoeng.
De dag erop, op maandag 23 januari om 5 uur, zette
de APRA vanuit Tjimahi operatie "Hak" in waarbij
Westerling en zijn mannen verder optrokken om
de stad binnen te trekken en de Tentara Nasional
Indonesia, kortweg T.N.I. te verdrijven. Voor Djakarta
(het voormalige Batavia) had men een gelijksoortige
operatie uitgewerkt die door verraad geheel mislukte
nog voordat ze begonnen was. Daardoor besloot
Westerling om nog diezelfde dag om 17.00 uur zijn
mensen al weer uit Bandoeng terug te trekken. Door
de actie was het die dag grote paniek in West-Java.
Soldaat Krale schreef daarover in zijn dagboek. "23
januari 1950 alarm, 300 troepen TNI naar Andir voor be
waking AURIS deel" Op 2VB Andir was er vanaf half vijf
's-middags druk luchtverkeer toen tien C-47's van het
20 Squadron in allerijl 250 man TNI politietroepen
overvlogen vanuit Djakarta. De Preangerbode van 24
januari schreef hier over onder de kop;"TNI politietroe
pen naar Andir overgevlogen" met als toelichting: "Gis
termiddag vanaf omstreeks half vijf landden met de vereiste
tussenruimten een tiental Dakota transportvliegtuigen van
de M.L. die 250 man TNI politietroepen van Djakarta naar
Bandoeng vervoerden. Deze troepen zouden hoofdzakelijk
dienen ter bewaking van Auris-vliegbasis. De vliegbasis was
niet door de APRA bezet. Na aankomst marcheerden de
manschappen naar de hangar van de Auris"
Voor een aantal ervaren vliegers van het 120 Squa
dron werd het een spannende dag. De Mustangs wer
den in vol ornaat op stand-by gezet. Ze stonden "klaar
voor actie" afgetankt en voorzien van rockets en volle
munitiebakken. Opdrachten kwamen er echter niet.
