20
Dit zijn ze:
I Adspiranten
Rijksopleiding 1
J. W. Th. Bosch
J. Bak
H. Doppenberg
O.Koen
G. de Haas
D. de Koning
H. Holtz
A. Langelaar
D. Janzee
N. Steenbeek
J. v.d. Kooy
J. Stroeve
L. F. Loohuizen
A. van Ulsen
H. J. van Overvest
H. Vermaat
W. Rooseboom
G. v. Schaik
H. Simons
G. Steen
B. v.d. Stok
D. van Wijk
N. Woensdregt
D. van der Zee
En hier licht ik het doopceel van een aantal van hen:
Mr J. W. Th. Bosch. In zijn werk draagt hij vier
banden en soms twee vliegerkruizen en een D.F.C.,
waar hij terecht trots op is, maar waar hij nooit
over spreekt. Zijn hobby en zwak zijn auto's. Tussen
de bedrijven door voltooide hij zijn rechtenstudie.
Gedurende de oorlog was hij te Londen, bij de RAF.
waar hij zijn onderscheidingen verdiende. Toen ik
hem daar omstreeks Kerstmis 1944 ontmoette, droeg
hij de kleine Pathfinderswing. Een maand of twee
later zat zijn eerste tour erop. Het was de tijd van de
dagelijkse propaganda-bombardementen op Berlijn.
"Ik ga maar door, jong, het is verrekt vervelend, maar
het moet nu eenmaal gedaan worden", zei hij. En hij
deed het: vijf en zestig keer.
Jan Bosch (rechts) met zijn navigator in Engeland voor
zijn Mosquito
Ir H. Doppenberg, enthousiast zweefvlieger uit de
begintijd, serieus studerende knaap, die een van
de eersten was die getrouwd was en het al die tijd
gebleven is met dezelfde vrouw! Een "accident free
record" dus; altijd een aanbeveling voor een vlieger.
Dop vloog goed en safe. Een keer heb ik hem buiten
zijn schuld een propeller zien kraken en een vleu
geltip. Dat was in een van die beroemde landingen
op Schiphol, op het middenstuk over de gebouwen,
waar negen kisten naast elkaar moesten landen.
Doorstarten betekende een blamage voor de JaVA,
die nooit meer uitgewist werd; dus liever sterven.
Dop landde kort links langs de baan; moest echter
ver doorrollen, want er waren nog acht anderen
naast hem. Hij liep uit op wat nu baan 23 is en de
D-17, die met zijn staartsteun geen zijdelingse weer
stand had op het beton, zwaaide rond en stond op
zijn neus. Dop hing met zijn volle 1,96 m aan de
cockpitrand te aarzelen of hij zich wel zou laten
vallen. Het was geen gezicht. Gelachen dat we heb
ben. Hij kreeg voor het neerschieten van een Me-109
en verschillende andere gevechtsacties de Bronzen
Leeuw, de op een na hoogste onderscheiding die we
in Nederland hebben. Dat weegt ruim op tegen een
propeller en vleugeltip.
Jan Bosch, Herman Doppenberg en Henk van Overvest
op de Kooy
Met Govert de Haas had ik dezelfde instructeur D.
Lambermont. Hij was de jongste van de opleiding.
Een tikkeltje eigenwijs, had hij soms moeite met en
kele andere, even eigenwijze maar oudere jaargeno
ten. Hij vloog prima, maar mocht niet naar de JaVA
wegens een vete tussen zijn instructeur en degene,
die ons de eindopleiding voor de JaVA gaf. Maar hij
hoorde er wel en we hadden hem er graag bij gehad.
In Indië in 1941 - 42 bewees hij een jachtvlieger in
hart en nieren te zijn. Hij vloog en vocht met Brew-
ster Buffalo's, flying beer barrels, underpowered,
