Het ontstaan van het
wapenschild van 322 Squadron
Overgenomen uit de Londensche Kroniek van Vrij Nederland, 4 september 1943.
21
Het wapenschild van de nieuwe
Nederlandsche Spitfire-escadrille,
waarover ik in een vorige Lon
densche Kroniek schreef, is
ontworpen door een van onze
piloten. Zijn oorspronkelijke
schets gaat hierbij, zij het dan
dat om redenen van veiligheid
het nummer van de escadrille
"verduisterd" is. Vandaar de twee
plekken aan weerszijden van de
papegaai.
Dit in een van de zeldzame gevallen waarin een
papegaai een overwinning behaalt op een
leeuw. De vliegers hadden namelijk nog een ander
motief voor een wapendier bedacht: een leeuw,
gewapend met bezem. Het motto daarvan zou
dan luiden "nieuwe bezems vegen schoon." Maar
aangezien er al een Britsche escadrille is, die een
bezem-motief in zijn schild heeft staan, hielden
de vliegers het op de papegaai.
Prins Bernhard, in zijn functie van eersten ver
bindingsofficier met het Engelsche Ministerie van
Luchtvaart, heeft nu het ontwerp goedgekeurd,
dat daarmee zijn rondzwervingen door tal van
Britsche Departementen kan beginnen.
In Nederland hebben de escadrilles van de lucht
strijdkrachten nooit een eigen "wapen" gehad.
Voor een Nederlandsch escadrille, dat een onder
deel vormt van de RA.F., moet dit door Engelsche
instanties worden goedgekeurd.
Het College of Arms is derhalve de eerstvolgende
halte voor lorre; dit college, dat in 1483 door
Richard III in het leven werd geroepen, is speciaal
belast met het toezicht op de wapenschilden van
regimenten, vloot-eenheden en escadrilles van de
luchtmacht. Onder voorzitterschap van den Earl
Marshal, een erfelijke functie, toegewezen aan
den Hertog van Norfolk, komen de leden
van dit college bijeen, bestaande uit drie Kings-of-
Arms, zes Heralds en vier pursuivants. Elk heeft zijn
TOTEM
eigen taak, en zoo is de Chester
Herald belast met de inspectie
van alle "badges" van de Lucht
macht.
De Chester Herald zal dan bin
nenkort het ontwerp van den
Nederlandschen piloot toestu
ren aan den Chef van Staf van de
Britsche Luchtmacht, die even
eens zijn goedkeuring er aan
moet hechten.
Wanneer deze verkregen is kun
nen de teekenaars van het College of Arms aan
het werk gaan om het definitieve wapenschild
uit te voeren. Dit geschiedt volgens een bijzonder
procédé, waarbij zij o.a. van echt goud gebruik
maken. Als het schild tenslotte voltooid is wordt
het in laatste instantie voorgelegd aan den Ko
ning, die zijn instemming ermee bezegelt door in
den linker bovenhoek "George R.I." te schrijven.
Het College of Arms vervaardigt daarna een be
schrijving van het geheele ontwerp in heraldieke
termen, een taal op zich zelf. Deze beschrijving
wordt aan den achterkant van het origineel be
vestigd dat ten slotte tijdens een ceremonieele
parade aan het escadrille zal worden aangeboden.
Niet in het minst bewust van eigen belangrijk
heid - een feit dat in onze Nederlandsche gemeen
schap ongetwijfeld vermelding verdient - fladdert
lorre door de crew-room van het Nederlandsche
escadrille. Uitspraken, die hem een plaats in onze
luchtvaart historie zullen geven, heeft hij alsnog
niet gedaan, 's Ochtends begint hij meestal met
"Hello Mr. Parker, where are you going?' maar
dat is nog een overblijfsel uit z'n vorige betrek
king, toen hij maar een dood-gewone dierentuin
papegaai was. Sommigen van onze piloten, die 's
avonds lange uren in de crew-room doorbrengen
wanneer zij zich voor alle eventualiteiten gereed
moeten houden, beweren echter dat het eerst
Nederlandsche uitkraaisel van hun mascotte het
kernachtig woord "Rotmof" was.
