407 de Artillerie-wetenschappen en in de laatste jaren als Gouverneur der Academieheeft hij steeds uitgeblonken door buitengewone bekwaamhedengroote energietakt en humaniteit en de meest nauwgezette plichtsbe trachting. Zijn voorbeeld wekte tot navolging; zijn onge- evenaarden werklust plantte hij voort op hoog en laag en onbewust gevoelde ieder daarvan den heilzamen invloed. Zelden heeft aan het hoofd der Academie een man gestaan, die daar zoo op zijne plaats was als Van Pesch. De Academie had hij lief; haar bloei en haar roem vormden het hoofddoel van zijn leven, aan haar heeft hij al zijne gaven van verstand en hart gewijd, aan haar ten slotte zijne gezondheid ten offer gebracht. liet scheiden van den werkkring als Gouverneur, door zijne geknakte gezondheid gebiedend geëischt, is zeker een der droevigste oogenblikken geweest in het leven van den Kolonel. Geen onzer, die niet met een traan in het oog de hand drukte van den beminden chef, geen onzer, die achterbleef, toen wij hem en zijne trouwe, zorgzame echtgenoote nogmaals aan het station een «vaarwel en tot weerziens" konden toeroepen. Helaas, wij hebben Van Pescii niet weergezien! Hij heeft het moede hoofd voorgoed ter ruste gelegd, de kranige officier, de groote vaderlander, de edele mensch. De Academie zal hem nimmer vergeten Zijn levensgroot portret zal in de leeraarswacht kamer der Academie worden opgehangen naast dat

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1899 | | pagina 311