115 Na vele heldhaftige en vergeefsche pogingen waren 's Prinsen geld en levensmiddelen opgeraakten ver drietig en mistroostig verliet hij het land. «Holland was achtergelatender wanhoop nabij want Alva had gezegevierd. «Omstreeks dien tijd nu wijdt Philips van Sint Aldegonde een lied aan den Prins van Oranje. Hij laat het opnemen in het Geuzenliederen-boekskedat in het geheim gedrukt en bij duizenden verspreidin Holland spoedig van hand tot hand gaat. «Dit lied is het Wilhelmus. «Het Wilhelmus wist de terneergeslagen harten te verheffen. Het sprak van Vader Willem, van den «herder die niet zal slapen, al zijt ge nu benauwd. «Den moedeloozcn sprak het moed in, den wanhopigen schonk het vertrouwen in de rechtvaardige zaak. «Diep greep het Wilhelmus in de harten der strijdende en lijdende Geuzen. Zij zongen het in diepen ootmoed als een psalm maar tevens als een uitdaging aan den Spanjaard, die de vrijheid van geweten wilde vertreden. «Aanvankelijk als troostlied gezongen, werd het weldra de overwinningshymne van het Nederlandsche Volk. «Nooit heeft eenig volkslied zooveel heilige geestdrift verwekt. «De burgers van de opgestane gewesten geloofden in het Wilhelmus, als ware dit lied het beschermende beeld hunner jonge vrijheid. «Het werd de oorlogsmarsch te velde. «Prins Maurits liet het aanheffen na zijn groote over winning bij Nieuwpoort. Bij de beroemde belegeringen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1899 | | pagina 319