487 werd. Daarenboven bevond men de vijandelijke loopgraven van cirkel vormige gedaante, waardoor zij niet bestreken konden worden, en de toegangen tot deze bleken zoo smal te zijn, dat er nauwelijks plaats was voor 2 man in het front. Hoewel men alle deze hindernissen grootendeels vooruitgezien had, kwamen er nog andere bij, die niet wel te berekenen en ten uiterste moorddadig waren, want behalve het onophoudelijk vuur, dat uit de loopgraven en holen des vijands op de onzen gericht was, had hij, van den afdalenden grond gebruik makende, zware steenen en balken vóór de loopgraven aan touwen en rottans bevestigd, en naargelang onze troepen naderden werden deze verdedigingsmiddelen met zooveel be hendigheid losgelaten, dat het oprukken daardoor onmogelijk werd nog had hij, door het opstoppen van waterleidingen, middel gevonden om den steilen grond te overstroomen en glibberig te maken, en als naar gewoonte was het terrein in alle richtingen met randjoes bezaaid. Het veroveren der stelling scheen alzoo met de aanwezige middelen niet wel mogelijken de generaal De Koek merkte op, dat een grooter aantal troepen niet zoude hebben kunnen baten „indien niet te „voren de bentings, waartusschen de loopgraven zich bevinden en waar- „door zij samenhangen, vernield kunnen wordenen hiertoe wordt ge- „schut van zwaar kaliber vereischt, dat in zulke bergachtige streken „bezwaarlijk aan te brengen is." Bij den aanval op dezen dag sneuvelde de 2e luitenant der artil lerie P. H. Marinus en werden 5 officieren de luitenant ter zee wd. adjudant Van Karnebeek, de 2e luitenant T. B. Veltman, de 2e lui tenant C. Bosch, de le luitenant J. J. Lefebvre en de 2e luitenant A. Hellwig gewond. De 1° luitenant Lefebvre overleed een week later. Raaff, van meening dat het niet springen der granaten in de loop graven had medegewerkt om zijne pogingen te verijdelen, gaf, na de troepen in hunne vorige stelling te hebben doen terugtrekken, den last andere granaten van Pagarroejoeng te doen aanvoeren die, aldaar gevuld en gebuisd, wellicht betere uitwerking zouden hebben. Hij had het voornemen, den volgenden dag nogmaals eenen aanval te ondernemen. Gedurende den nacht van 14 op 15 April werd het weder aller ongunstigst, even nadeelig voor de gezondheid der troepen als onvoor-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 446