59 „dieren zoo zelden vindt en nog zeldzamer koopen kan. De Arabier „verkoopt dit edele paard hoogst zelden." 't Is bekend, hoe met de grootste moeite slechts enkele goede Arabische dekhengsten tegen enorm hooge prijzen zijn te bekomen. Den tegenwoordigen controleur Boutmij b. v., die voor de vere deling der paarden op Java veel moeite en kapitaal opofferde, werd voor een Arabischen hengst, naar ik meen 4 jaren oud, doch met een gebroken voorbeen en overigens onhandelbaar, duizend Engelsehe ponden f 12000 gevraagd. Men denke echter niet, dat alle paarden in Arabië even edel en vrij van gebreken zijn. Er zijn er ook, volgens bovengenoemde schrijvers, van gemeen ras, die door de in boorlingen „Kadischi" genoemd worden. Nu kan men licht nagaan, ook zonder andere aanwijzingen, van welke soort de Arabische hengsten door de regeering, waarschijnlijk door tusschenkomst van consuls, van het soort van den Engelschen consul Kennedy te Oleh- leh, die in schoensmeer, sigarettenpijpjes, enz. deed,ter veredeling van het Javasche paardenras ingevoerd werden. Van Perzische paarden sprekende, zegt Schwarznecker in zijn reeds aangehaald werk: „Behalve het edele, dat voornamelijk in het „ten Zuidwesten van de Caspische zee gelegen gedeelte des lands, in „hot oude Medië (Ekbatana) en Ispahan geteeld wordt, vindt men ook „minder gedistingueerde rassen. Een er van, dat grooter doch in de „beenen niet zeer sterk is, behoort 'thuis in het Zuidoosten en wordt „dikwijls voor de cavalerie naar Indië uitgevoerd; een ander, in het „Noordoosten 'thuis behoorend ras is geheel ordinair en loopt op niet „te vertrouwen beenen." Ik heb niet de minste aanwijzing kunnen machtig worden van welke dier rassen de door de regeering ingevoerde Perzische hengsten waren, doch als men hoort, dat men op Celebes voor de daar indertijd in wording zijnde, doch sedert weer tot de geschiedenis behoorende stoeterij te Malassoro, van een der hoofden een dekhengst met kocht, omdat deze voor tweeduizend gulden niet te bekomen was, kan men evenals voor de ingevoerde „Arabiërs" veilig aannemen, dat deze niet tot het beste ras behoorden. Wat nu het Javasche paard (de stammoeder der Preangers) be treft, zoo is dit ras overbekend wegens zijn ezelachtige koppigheid;

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1887 | | pagina 68