183 eene lading van ruim 4 KG-, aan eon projectiel van 10 KG. nicer dan 456 M. aanvangssnelheid medodeelde; kanon -)- affuit wógen slechts 2000 KG., het kanon alleen 1060 KG. In Augustus 1879 werd dit kanon aan de schitterende vergadering van artilleristen van alle mogendheden, op het schietterrein te Meppen vertoond; juist 10 jaren later, in Augustus 1889, verkreeg Krupp met een 10,5 cM. (die echter langer was) door middel van 1,6 KG. rookvrij kruit eene nog grootere aanvangssnelheid zelfs verdroeg het kanon, toen de lading werd opge voerd tot meer dan 2 KG., gemakkelijk eene Vc van ruim 600 M. (Revue d'Artillerie. Mei 1890.) Zwaar veldgeschut beoogt eene maximale projectiel-uitwerking binnen de grens van 325 KG. treklast per paard, opdat het voertuig in draf kunne marcheeren en zelfs manoeuvreeren. Het normale kaliber in alle rijken is 9 cM., alleen Rusland uitgezonderd dat aan 10,67 cM. de voorkeur geeft; noteeren we hier terloops, dat de Russische granaat 200 werkzame springstukkeu levert tegen de Duitsche slechts 120, en dat het aantal kogels in de granaatkartets zich verhoudt als 340:165. De lichte veldartillerie is meer de vrucht van manoeuvre-ervaring (waarbij helaas de projectiel-uitwerking zich niet zichtbaar doet gelden, doch met de beweegbaarheid des te meer valt te woekeren) dan van oorlogsondervinding. Hoezeer men de uitwerking aan de beweegbaar heid kan opofferen, bleek uit de voorgaande alinea. Rusland deed dat niet; het bewapende zijne lichte veld- en zelfs zijne cavaleriebatterijen met 9 cM. geschut, dat elders voor de zware veldartillerie gebruikt wordt. Rusland, dat den laatsten grooten oorlog voerde, daalt te velde niet af beneden een kaliber van 8,7 cM. en voert zelfs projec tielen van 32,5 KG. ce velde mede (1). Ruslands oorlogservaring de onze strookt daarmede volkomen wordt het best uitgedrukt door de woorden van Yon Neumann: „1st der Feind in stark verschanzten Stellungen zu bekiimpfen, wie z. B. die Turken in 1877 bei Plewna, so musz dafür gesorgt- sein, dasz schwere, ja die schwersten und wirksamsten Geschiitze sofort auf den Kriegsschauplatz gezogen und dort verwendet werden können." (1) I. F. Die Mörser der Groszstaatenen Leydhecker. Das Wurffeuer im Feld- und Positionskriego (Preisgekrönt).

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 202