481 600 M.; het stelt op 4000 M. nog een man buiten gevecht. Evenals het naar Indië gezonden geweer, wordt het met pakjes van 5 patronen geladen; iedere patroon weegt 21.5 gr.; de lading bestaat uit 2.1 gr. ballis titde terugstoot is geringer dan van alle andere nieuwe geweren in de Europeesche legers. Hier gaat dus een gering gewicht van het wapen gepaard met een ballistisch vermogen, dat voor het Indische leger zeker ruimschoots voldoende te achten is. Van het door onze infanterie in beproeving genomen geweer, weegt het projectiel iets minder, n.l. 10.05 gr. hetgeen op zichzelf van nadeeligen invloed is op het behoud der snelheid, vooral op groote afstanden. Het is dus de vraag, of het in ballistisch vermogen het Italiaansche geweer zal overtreffen, iets dat ik niet kan beoordeelen. Maar zelfs al ware dit het geval, dan zou dit voor onze oorlogvoering denkbeeldig voordeel toch veel te duur gekocht zijn door het belangrijk grooter gewicht van het geheele wapen. Bij het vergelijken der gewichten van verschillende geweren moeten wij bovendien steeds voor oogen houden, dat in Europeesche legers het gebruik met opgeplante bajonet uitzonderingbij onze expeditiën daarentegen, zoowel op marsch als gedurende het gevecht, vaste regel is. De Italiaansche infanterist zal dus in den regel vuren met een geweer dat, met 5 patronen geladen, bijna 3.84 KG. weegt; onze Inlandsche soldaten zullen echter steeds moeten schieten met een wapen, dat, eveneens met 5 patroneu geladen, bijna 4.6 KG. weegt. Het verschil ten nadeele onzer zooveel zwakkere manschappen bedraagt dus niet minder dan 0.76 KG. Verder is het een nadeel, dat het geweer slechts ingericht is voor gebruik als meerlader, n.l. met pakjes van 5 patronen, samengevat in een patroonhouder. Wel zouden de patronen ook één voor één geladen en afgevuurd kunnen worden, als het magazijn ledig is, maar niet, wanneer er zich nog een of meer patronen in het magazijn bevinden. Met andere woorden: het gevuld magazijn kan niet buiten werking gesteld worden, zoodat de 5 patronen achtereenvolgens moeten worden afgevuurd, vóór dat het mogelijk zou zijn, het geweer als enkellader te gebruiken, door de patronen één voor één in den loop te brengen en af te vuren. In verband hiermede worden dan ook alle patronen 5 aan 5 in patroon houders verpakt en uitsluitend op deze wijze gebruikt.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1893 | | pagina 434