127
zich op dien afstand zijwaarts van het door den troep gevolgde
pad onzichtbaar opgesteld, maar op verschillende punten langs
het pad trof men die benden aan, zoodat de beschietingen zich
voortdurend herhaalden. Dat telkens schieten van een vijand
die onzichtbaar bleef en de gesteldheid van het terrein matten
den troep sterk af, hetgeen zeker een succes voor den vijand
mag genoemd worden.
De communicatie echter tusschen patrouilles onderling en met
onze vestiging te Poeroek Tjahoe werd nooit verbroken, zooals
dit op Atjeh nogal eens geschiedde.
Berichten konden meestal ongehinderd verzonden worden. Ook
de aanvoer van verschillende benoodigdheden werd nimmer be.
let of belemmerd. De postprauw o. a. tusschen Moeara Teweh
en Poeroek Tjahoe is nooit door den vijand aangehouden gewor
den, dan wel beschoten, niettegenstaande deze daartoe gelegenheid
in overvloed gehad heeft. Keerde onze troep naar het bivouak
terug, dan maakte de vijand het hem niet lastig. Het zg. „naar
huis brengen" van den troep, waarvan de Atjeh-oorlog zoovele
voorbeelden geeft, is tot nu toe hier onbekend.
Yuurgevecht. Onder deBoven-Doesoeners zijn goede schut
ters. Dit is niet te loochenen. De vijand stelde zich meestal op
achter dikke boomen, zijwaarts van het pad door den troep ge
volgd, of wel achter dichtbegroeide hoogten, op geen grootere
afstanden dan 30 a 40 pas van de plaats, waar volgens zijne
berekening de troep moest voorbijgaan. Als doel nam hij de
2 of 3 voorste menschen van de spits, den officier- of onderoffi
cier-spitscommandant, dan wel den commandant ter hoogte van
het midden der colonne. Daar hij spaarzaam met zijn munitie
moest zijn, schoot hij zijn geweer alleen dan af, wanneer hij uit
werking dacht te hebben van zijn schot. Helaas was die uit
werking dikwijls groot.
Yuursoorten. Het vuur van den vijand bestond uitslui
tend uit een ongeregeld individueel vuur. Eerst enkele schoten
op de spits, daarna ter hoogte van het midden der colonne of
patrouille, kort na elkaar, en dan bijna altijd op officieren of on
derofficieren. Ongelukkig genoeg waren deze schoten bijna altijd
raak, sommige zelfs met doodelijken afloop schoten in het hoofd.
Bepaalde personen werden aangewezen, om den kapitein-com-
