151 het materieele onderricht in het verspreiden en weder verzame len zeker niet meer dan een paar uren behoeft te vorderen, keert ■dit toch steeds zonder ophouden eiken dag terug, wijl men meent, ■dat het goed en vlug verspreiden en verzamelen slechts verkregen wordt door het veelvuldig herhalen dezer zoo dood eenvoudige be wegingen. Maar zou het niet beter zijn, om reeds den volgenden dag, nadat men het verspreiden en verzamelen materieel had on derwezen, te zorgen, dat van uit een boschje of terreingolving een vijand zich onverwachts, en natuurlijk onder behoorlijke leiding, ■op de oefenende klasse kon werpen, waardoor in een oogopslag, zelfs voor den meest botten recruut, de gemaakte fouten zicht baar komen en zoodoende het nut van een snel en goed uitvoeren ■dezer bewegingen beter kon worden ingezien en gewaardeerd? En hiermede verband houdende, moeten we ook de plaats be spreken, die voor het practische recrutenonderricht als de meest geschikte moet worden aangemerkt. Ongetwijfeld is dit het geaccidenteerd terrein. Een vlakke, eentonige grasvlakte of een ka zerneplaats eigent zich noch voor gesloten, noch voor verspreide oefeningen. Zullen opgewektheid en opgeruimdheid van gemoed hierbij geen schade lijden, dan moet de practijk zich kenmerken •door veel en aanhoudende afwisseling. Hoogst verkeerd achten wij het dan ook, dat men daarmede in het leger geen rekening houdt en meent, dat eerst wanneer de man geoefend is met hem mag worden „uitgerukt". Geen enkele beweegreden hebben wij kunnen vinden, die deze handelwijze kon verklaren of rechtvaar digen. Integendeel, het steeds bij of in het kampement oefenen der recruten is ons altijd gebleken een middel te zijn, om alle ambitie en ijver reeds heel spoedig den nekslag te geven, 't Kan zijn dat men het opzoeken van andere terreinen achterwege laat, omdat ■de marsch er heen en terug tijdverlies ten gevolge heeft, maar, indien dit de reden is, zouden we toch in overweging willen geven over het bezwaar heen te stappen, want dit verlies wordt dub bel vergoed door de omstandigheid, dat afwisseling in terrein het onderricht minder geestdoodend en meer vruchtdragend maakt. Kon men het dan nog zóó ver brengen, dat de recruten zich opge wekt genoeg voelen, om, spontaan weg, gedurende den marsch een lied te zingen, het hierbedoelde verlies zou naar ons oordeel zelfs in winst gaan verkeeren.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 167