576
„Is hij een man geworden van middelbaren leeftijd, met een
„huishouden en kinderen, om niet te kunnen beoordeelen wat
"hij in deze doen en laten moet? Kan men hem dreigen met
'^het spooksel der conduite: „Komt zijne maatschappelijke ver-
oplichtingen niet na", indien hij zich overal fatsoenlijk gedraagt
„en met ijver zijn dienst verricht, ook al verkiest hij stil en
„teruggetrokken te leven? Aldus duldt hij geen invloed en
„gereglementeer van zijne chefs in zijn private leven en dat
"van zijne familie en wenscht hij zijne persoonlijke vrijheid
"te behouden, het hoogste goed van elk mensch".
Formenkram heeft zich opgewonden. De collega s zijn het eens,
volkomen eens; zij geven, luide, teekenen van instemming, het
geen sommigen achterwege hadden gelaten, indien de gezellige
aspirant-kolonel het gesprek mede had aangehoord.
Intusschen is het half negen geworden, het offlcieele uur van
vertrek.
De gasten staan op. Er volgen eenige aardigheden over het
verwisselen van goede met slechte petten. Roestwinkel bedankt
voor het bezoek.
Formenkram, die zijn naam geen eer aandoet, mompelt iets
terug. Hij is te eerlijk, om de gewone beleefdheidsphrase te
zeggen.
Thuis zijn de kinderen nog wakker, hongerig en vervelend;
overigens volgens de baboe zeer zoet geweest. Eerst later zul
len de ouders merken, welk een slechten invloed deze uren van
totaal gebrek aan toezicht, of liever van aanwezigheid van ver
derfelijk toezicht, op hen hebben uitgeoefend.
Formenkram trekt zijn jas uit.
Vóór hij hem ophangt, vraagt hij zich, zuchtende, af, of hij
nog schoon genoeg is, om er morgen eene nieuwe maatschap
pelijke verplichting in te vervullen.
Naschrift van de redactie.
Wordt het vragen wij ons na lezing van de hierboven op
zoo geestige wijze opnieuw ter sprake gebrachte grief van
nagenoeg alle officieren, ja van de geheele Indische maatschap-
