580 - wijze van heden toen niet toe te passen zou zijn, verdient, dunkt mij, wel eenige toelichting. Het doet er immers weinig toe met hoeveel troepen men optreedt. Ten slotte nog eene opmerking, ter voorkoming dat een ver keerd begrip omtrent het korps maréchaussée ingang vinde. Het is mij niet bekend, dat voor de maréchaussée de beste stof wordt ge nomen uit de garnizoens-en veldbataljons in Atjeh. Integendeel, mij is bekend, dat het korps maréchaussée geen keurkorps meer wordt genoemd en het ook niet meer is. Mij is bekend, dat de aanvulling niet vrijwillig kan geschieden en ook niet geschiedt, maar daarentegen op commando. Mij is verder bekend, dat bij dit commandeeren dikwijls niet altijd dus de beste stof wordt aangehouden en middelma tige en slechte soldaten voor de maréchausée geschikt worden verklaard. Het is billijk en goed gezien, dat men het korps de eer geeft, die het toekomt, doch onbillijk, en schadelijk in't algemeen, er onmiddellijk op te laten volgen: „ja, maar de maréchaussée krijgen ook de beste kerels." Neen, de waarheid is, dat tot nu toe het korps maréchaussée zich zelf vormt, welke elementen er ook aan toegevoegd worden. Kenschetsend is deze onjuiste voorstelling, waaraan velen in ons leger zich schuldig maken. Wanneer door iemand of een troepengedeelte een flink of goed feit is verricht, dan zijn velen het er mede eens en erkennen dat ook, maar dadelijk volgt daarop: „Ja, maar commentaar overbodig. En nu zijn we genaderd tot de „indeeling". Met de indeeling van de compagnie in 8 groepen zal een ieder vrede hebben, doch wat die „eigenlijke" 9e groep in't garnizoen beteekent, vooral als „norm" of „voorbeeld", is mij niet recht duidelijk. De verdeeling van een groep in twee halve is goed en juist zooals bij de maréchaussée (brigade 2 groepen). «Zooveel mogelijk blijven in een groep, en zelfs in een halve groep, steeds dezelfde personen." Waarom nu hier weder eene concessie gedaan door voorop te zetten „zooveel mogelijk"?

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 596