GESCHUT TE VELDE VOOR HET VEDERLAXDSCH-1XDISCIIE VELDLEGER, (Vervolg en slot van blz. 1195 vjcl vorigen jaargang.) Teneinde over de nieuwste gegevens voor wat betreft het berg- geschut te kunnen beschikken, wendde ik mij tot eenige firma's. Van de firma's Krupp, Ehrhardt, Schneider et Cie, Vickers Sons and Maxim, en de Skodawerke kreeg ik een verklaring harer systemen en de gegevens neergelegd in bijlage B. Geen dier systemen voldoet aan de eischen door mij aan berg- geschut als geschut te velde voor de Nederlandsch-Indische artillerie gesteld, omdat het vermogen te gering is. Het is een gevolg van de omstandigheid, dat de fabrikanten vasthielden aan een kanongewicht door één dier te dragen. Wat de constructie betreft, kwam mij het best voor de affuit van Krupp, om eenvoud en soliditeit; de munitieverpakking en schroefsluiting van Vickers and Maxim, om de lichtheid en bewezen practische bruikbaarheid en eenvoud van samenstelling;. en het eenheidszadel van Skoda, om eenvoud en lichtheid. Rekening houdende met de in Indië beschikbare draagkrachti muildieren kom ik tot het volgende voorstel. Voorstel. Verschillende stemmen verheffen zich in Indië tegen het ge bruik_ van muildieren als draagkracht voor de bergartillerie. Men voert aan, dat ze wel geschikt zijn in bergterrein en op harden bodem, echter in modderig terrein en sawah's niet voldeden. Het betrekkelijk geringe oppervlak der hoeven, in vergelijk met dat bij paarden, deed de groote dieren verder dan deze inzinken, zoodat zij bleven steken, waar munitie-draagpaarden met lasten van 93 K. G-. door kwamen. Elders echter, eveneens in modderig terrein op de Philip-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1905 | | pagina 18