182 Om deze te voorkomen, lieten enkele patrouillecommandanten •door het terrein waarin de vijand verondersteld werd zich op te houden salvo's afgegeven; doch behalve dat het zoo noodzakelijk geheim der bewegingen tegenover een waakzamen tegenstander hierdoor onmiddellijk verloren gaat, heeft deze methode nog tegen, dat zij niet alleen groote munitieverspilling ten gevolge heeft, doch ook het sluipmoordenaarsbedrijf van den vijand niet voldoende den kop in kan drukken. In het algemeen is eene dergelijke handelwijze dan ook alleen te billijken in die uitzonderingsgevallen, waarin de patrouille- -commandant er alles aan gelegen is zonder strijd en verliezen zijn marsch voort te zetten, bv. wanneer hij vele gewonden heeft en het aantal dragers onvoldoende is. De eenige methode die op den duur succes had was het ge bruik van een linie van eclaireurs. 1) Iedere colonne werd voor afgegaan door een waaiervormige linie van hoogstens een 10- tal met tusschenruimten verspreide manschappen, die het ter rein doorzochten ter weerszijden van het gevolgde pad; de tus schenruimten tusschen de eclaireurs waren uit den aard dei- zaak afhankelijk van het terrein. De voorste man der spits marcheerde op eenigen afstand achter de eclaireurlinie. Deze veiligheidsmaatregel had tot gevolg, dat de Sakalaven, die op -30 40 M. van het gevolgde pad in verband met het terrein en de dracht hunner geweren de beste schootsafstand in hin derlaag lagen en die vreesden door de eclaireurlinie te worden omgetrokken, er van door gingen vóór zij hadden kunnen vuren, of deden zij dit wel, dan was hun vuur haastig, ongericht en zonder uitwerking. Niet zoodra echter hadden de Sakalaven de tactiek hunner tegenstanders begrepen, of zij lieten de éclaireurlinie voorbij trekken, bekropen daarna de langgerekte colonne en gaven daarna evenals vroeger op hun gemak hun schot af. Tegenover deze gewijzigde tactiek hunner vijanden wijzigden 1) Ook de Engelschen leden bij de laatste Asbanti-expeditie zeer zware verliezen door vuur uit hinderlagen, door enkele dan wel kleine groepen vijanden in de wildernis ge steld. Hierdoor kwamen ook zij geleidelijk tot het gebruik van eclaireurliniën en flank- patrouilles.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1905 | | pagina 196