1. EEN TACTISCHE REGLEMENTENSTUDIE
BETREFFENDE HET BATALJON.
door
A. van de Water.
I. INLEIDING.
In de eerste jaren na den oorlog heerschte er nog
omtrent de daaruit te putten lessen een meeningsverschil,
waaruit eer een verbijsterende verwarring dan waarheid of
werkelijkheid bleek. De meeningen stonden soms diame
traal tegenover elkaar (Reine des bataillesalleen het
vuur beslist; uitsluitend automatische wapens; gegolf).
Sedert heeft evenwel een wetenschappelijk navorschen
als een eindoordeel gebracht dat de grondbeginselen
van de oorlogvoering onveranderd zijn gebleven doch
dat in de uitwerking daarvan een volslagen ommekeer is
gekomengrootendeels veroorzaakt door hetgeen de tech
niek aan nieuwe oorlogsmiddelen bracht en waaraan de
tactische handelingen en vormen zich moesten aanpassen
wat eenigen tijd kostte en zich hebben aangepast.
A. De manoeuvre beslistde infanterie is het hoofd
element.
Ook de groote oorlog heeft geleerd dat een b e h o o r 1 ij k e
tegenstander zich niet uit zijn opstelling laat schieten,
evenmin als hij er zich vroeger uit liet schieten. Hij moet
er met het blanke wapen uitgeworpen worden, waarbij
het gevecht met het blanke wapen, in verband met den
huidigen stand van de wapentechniek en de in breedte
en diepte opgeloste gevechtswijze van de infanterie, voort
durend door de vuurwapenen moet worden gesteund.
De woorden van Napoleon waarmede deze de Russen
bij Friedland prees„Het is niet voldoende om ze dood
te schieten, maar je moet ze daarna met de bajonet ook
nog omvergooien" moeten nog gelden, let welvoor wat
betreft een b e h o o r 1 ij k e tegenstander.
Dat door de vuurwapens alleen de strijd zou kunnen
worden beslist, is niet het geval gebleken. Alleen door het
handgemeen, dus door den vijand aan het lijf te komen
kan een gunstig eindresultaat worden verkregen. Vandaar
279
