290
voorschrift als een rem op de aanvallende troepen en berooft deze van de
noodzakelijke „Angriffsschwung", terwijl voor den verdediger de gelegenheid
bestaat zich dan bij het verleggen van het art. vuur te herstellen. De verschil
lende bestaande voorschriften raadplegend, blijkt, dat men in Engeland en
Duitschland het beginsel huldigt, dat de infanterie, zonder verliezen te vreezen,
vlak achter het art. vuur opsluit, waarbij zelfs enkele in de eigen troepen
vallende min-schoten aanvaard moeten worden. Het voornaamste punt hierbij
is wel, dat, bij het inzetten van den stormaanval, men verzekerd moet zijn
van het verleggen van het art. vuur, waarbij schr. aan het gebruik van licht-
pistolen e, d. zeer weinig waarde hecht.
Schr. zoekt de oplossing in een zeer nauwe samenwerking der beide wapens,
waarbij de nadruk wordt gelegd op de wenschelijkheid, dezelfde infanterie en
artillerie- onderdeelen doorloopend gezamelijk te gebruiken. Voorts toepassing
van de meest moderne verbindingsmiddelen. Bij onduidelijke situaties, zal de
artillerie, ten einde een schieten in de eigen troepen te kunnen ontgaan,
voor een groot gedeelte moeten afzien van het verleenen van eenigen steun,
zoolang zij niet over een, op dat moment betrouwbaar en snel communicatie
middel de beschikking heeft. (Ontwikkeling radiotelefonie).
Ten slotte halen wij uit het artikel de volgende passages aan, waarin schr.
een meening weergeeft, blijkbaar gegrond op de door hem verkregen oorlogs
ervaring
„Eine mit ihrer Artillerie innerlich verbundene Infanterie wird auch gegebe-
„nenfalls Verluste durch eigenes Feuer, soweit Sie sich in ertraglichen Grenzen
„halten, als unvermeidlich hinnehmen und mit ihrer Artillerie vertrauensvoll
„weiter arbeiten. Vorbildlich finden wir diese Auffassung in der Meldung der
„bayrischen Jagerbrigade Nr. 1 an das Kommando des Alpenkorps vom Juli
„1916 vertreten
„Das Vertrauen der Leute in die Leistungen unserer Artillerie, besonders der
„schweren, ist durch Schüsse in die eigene Linie nach Meldung des b.R.Jg.B-
„2 nicht erschüttert. Hauptmann Hock hat die Leute aussprechen hören, dasz
„man einzelne Schüsse in die eigene Linie in Kauf nehmen müsse. Dafür traue
„sich unsere Artillerie auch, in die vorderste feindliche Linie zu schieszen."
Het „Infantry Journal" van Nov./Dec. 1932 beschouwt in een studie
„Friendly Artillery falling short" hetzelfde vraagstuk. Schr., Lt. Col. Brisbine,
legt er den nadruk op, welk een moreelen steun de soldaat in voorste linie
verkrijgt door de wetenschap, dat hij gesteund wordt door de ver achterwaarts
staande artillerie, doch stelt daartegenover het fatale van het beschoten wor
den door eigen artillerie. „There is nothing more comforting and glorious to
„the man standing in that pitch blachness before dawn, than the feel of ano
ther's shoulder brushing against his. It gives to the man in the assault wave,
„the feeling of security to know that behind him is a strong body of men in
„support. This feeling of security is vastly increased by the knowledge that he
„is supported by well controlled and active artillery.
„How many of you standing in the fire trench or lying in a foxhole of
„your own peculiar design and architecture, have felt a cold hand fairly grip
„your heart when some frightened doughboy has cried out: „Friendly artil-
„lery falling short". „To my mind there is nothing which so quickly saps the
„morale, as to be fired on by your own guns." In tegenstelling tot vorigen
schrijver is Lt. Col Brisbine van meening dat van het oogenblik dat infanterie
door eigen artillerie wordt beschoten, zij deze met een zeker wantrouwen zal
beschouwen en zal twijfelen in de waarde van de eigen steunende artillerie.
Schr. zoekt de oorzaak bij de infanterie en de artillerie te samen en verwon
dert er zich slechts over, dat het schieten op eigen troepen niet veel vaker
voorkomt.
De grondoorzaak ligt volgens dezen schr. in het falen van de verbindingen
met name gedurende de voorwaartsche beweging van de aanvallende troepen.
Daarbij komt nog, dat voor het „rolling barrage" met zijn „mechanical and
mathematical precision, but tremendous waste of ammunition" meer en meer
