zij samen, nadat de eerstgenoemde heeft vastgesteld wat hij wil
bereiken met zijn artillerie, uitmaken hoe de methode van samen
werking in het bijzondere geval waarvoor zij zijn gesteld, zal
worden toegepast. En dit moet aan allen, wien het aangaat,
worden bekend gemaakt; m.a.w. het moet worden vastgelegd in
eene algemeene regeling.
Uit die algemeene regeling, welke o. m. haar neerslag vindt in
de artillerieparagraaf van het algemeene bevel en in de interne
bevelen van de artillerie, vloeit voor de betrokken ondercomman
danten de noodzaak voort van nadere samenspraak en regeling.
Het zal duidelijk zijn, dat elke regeling voorbereiding eischt.
En voorbereiding vraagt tijd. Hoe minder tijd er beschikbaar
is en hoe meer de tactische omstandigheden tot snel handelen
dringen, des te eenvoudiger zal dus de regeling moeten zijn.
Maar naarmate er meer tijd beschikbaar is, dan wel, onder dwang
van de tactische omstandigheden, beschikbaar gemaakt moet wor
den, des te verzorgder kan en moet die regeling zijn.
Ook deze nadere regelingen zullen dus zeer verschillend zijn,
afhankelijk van de tactische omstandigheden.
Iedereen zal begrijpen, dat de regeling ten behoeve van den
artilleriesteun van een infanterie-afdeeling welke tot taak heeft
een terreinstrook te doorschrijden, waarin men wel rekening moet
houden met de mogelijkheid dat er zich vijand bevindt, doch
waaromtrent men overigens nog niets met zekerheid weet, er
geheel anders uit zal zien dan een regeling voor een infanterie-
afdeeling, welke in opdracht heeft zich meester te maken van een
object, waarvan men weet dat het bezet is, ter verdediging is
ingericht en waarschijnlijk in de diepte zal worden verdedigd.
In het eerste geval zal men voorloopig kunnen volstaan met het
vastleggen van een aantal berekende punten in de te doorloopen
strook, terwijl de vuuraanvragen naar behoefte worden gedaan
(zie hierna).
In het tweede geval zal men den geheelen artilleriesteun tot
in bijzonderheden moeten voorbereiden en veelal op vooruit vast
gestelde tijdstippen moeten werken (Het bekende uur U dus).
Het z. g. Schema Bodde nu geeft een voorbeeld van dit geval.
Deze twee gevallen zijn als het ware de beide uitersten. Daar-
tusschen liggen alle mogelijke overgangen en ook combinatie's
van beide. Het laatste bijv. als de infanterie-afdeeling in de te
doorloopen strook ten slotte toch stuit op georganiseerden weer
stand. Dan zal men moeten wachten tot de artilleriesteun daarop
weer geregeld is in den zin van het voorbeeld in het Schema Bodde.
D. w. z. er moet dus weer een nieuwe regeling worden gemaakt
en wel een zeer nauwkeurige.
Maar ook al stoot men niet op een georganiseerd vuurfront,
zoo kan men toch veel hinder ondervinden van plaatselijken
weerstand, welke het snelst met steun van artillerie kan worden
474
