revolutionnaire erin lag geheel in hun lijn en ijverig droeg men
voor de verspreiding van deze ideeën zorg.
De I. S. D. V. veranderde haar naam in dien van Partij Kom-
munis India (P.K.I.), later Partij Kommunis Indonesia. In de S.I.
was een scheuring ontstaan, de extreme elementen sloten zich aan
de in de Sarekat Rajat, die zich bij de P. K. I. aansloot.
Het kon niet anders of de uitgebreide propaganda moest succes
hebben: in 1923 brak de spoorwegstaking uit, die Semaoen het
verblijf op Java kostte, in 1925 hadden stakingen plaats in Semarang,
terwijl in 1926 en 1927 opstanden uitbraken in West- en Midden-
Java en op Sumatra's Westkust.
De hierop volgende Regeeringsmaatregelen maakten evenwel
een einde aan de openlijke communistische actie; bij massa's
werden leiders en deelnemers aan de relletjes geïnterneerd te
Boven-Digoel, terwijl bij de begrooting van 1928 recherche, politie
en leger aanmerkelijk uitgebreid werden.
Het Nationalisme.
Na de slagen in 19261928 aan het communisme toegebracht,
kregen de Inlandsche vereenigingen, die van deze invloeden min
of meer vrij gebleven waren, weei de gelegenheid tot ontwikkeling
te komen. Ijverig werd daartoe propaganda gemaakt onder de
door de P. K. I. nagelaten en aan Boven-Digoel ontkomen leden;
hiermede werd ingeluid het tijdperk van het nationalisme.
Hoewel meerderen betoogen dat deze benaming voor de volks
beweging onjuist is, omdat in Nederlandsch-Indië nog moeilijk
van één inheemsche natie kan worden gesproken, doet deze strijd
vraag hier minder ter zakehetgeen hier door de betrokkenen
onder nationalisme wordt verstaan komt tot uiting in een streven
om door bewustmaking en zoo mogelijk economisch opheffen
van den Inlander te geraken tot een zoo spoedig mogelijke zelf
standigheid dan wel onafhankelijkheid van dit gebied. Eenheid
van opvatting over hetgeen onder het „bewust" zijn van den In
lander moet worden verstaan, alsmede over het tijdsbestek uitge
drukt in „zoo spoedig mogelijk" bestaat nog nietlaatstgenoemd
begrip varieert van „nu" tot onbepaald.
Evenmin bestaat eenheid van opvatting over de aanduiding
„Indonesia". Verreweg de meerderheid der nationalisten wenscht
hiermede aangeduid te zien het gebiedsdeel, dat Nederlandsch-
Indië vormt, een deel hunner wenscht dit begrip evenwel uitge
breid te zien tot Madagaskar, Malakka en de Filippijnen.
Onder de politieke vereenigingen, die na den val van het com
munisme zich al spoedig op den voorgrond drongen, nam de
Partai Nasional Indonesia (P.N.I.) wel de meest vooraanstaande
plaats in.
De reeds ten tijde der socialisten en communisten opgedane
ervaring, dat die vereeniging het meeste succes had, waarvan de
550
