5. HET PROBLEEM DER ZILVERVLIESRIJST IN HET NED.-INDISCHE LEGER. Jarenlang is uit hygiënische overwegingen voor het geheele Indische leger het verstrekken en nuttigen van rijst van een bepaald hoog zilvervliesgehalte voorgeschreven geweest. Aan de meeste lezers zal het wel bekend zijn, dat de bedoeling van deze verplichting tot het nuttigen van zilvervliesrijst was, het optreden van beri-berigevallen te voorkomen. Als globale maatstaf voor de bepaling van het vereischte zil vervliesgehalte diende het percentage P205 van het rijstmonster. De eisch was, dat dit phosphorgehalte tusschen de 0.38 en 0.40 behoorde te liggen. Op de relatieve betrouwbaarheid van deze phosphor bepaling, die dan nog meest schattenderwijze volgens de kleuringsproef met jodium geschiedde, is veel critiek uitge oefend. Toch kan men zeggen, dat in het algemeen, véél phosphor beteekent véél zilvervlies en dit laatste véél vitaminen. Verhou dingsgewijs komt namelijk in het zilvervlies meer van het specifiek beri-beriwerend vitamine voor, dan in de andere deelen van den rijstkorrel. Behalve het zilvervlies bevat ook het kiempje vrij veel vitamine B. Nu is in den laatsten tijd gebleken, dat het onder zeer speciale omstandigheden mogelijk is beri-beri te krijgen, terwijl toch vol doende vitaminenhoudend voedsel wordt verorberd. Aan den anderen kant is gebleken, dat iemand die practisch geen vitaminen binnen krijgt, bij veel lichaamsbeweging en verblijf in de buitenlucht, soms nog geruimen tijd gezond kan blijven. Deze uit wetenschappelijk oogpunt interessante uitzonderings gevallen, welke voor velen een prikkel waren tot verdere studie van het beri-berivraagstuk, doen echter niets af aan het aloude ervaringsfeit, dat wanneer een bepaalde groep personen geregeld voldoende beri-beriwerende vitaminen tot zich neemt, hetzij in den vorm van zilvervliesrijst, hetzij door oordeelkundig gekozen bijvoeding, bij hen veel minder kans bestaat op het optreden van beri-berizieken, dan bij bevolkingsgroepen, wier dagelijksche voeding niet of slechts sporadisch antiberi-berivitaminen bevat. Toen nu kortelings op Java voor de militairen het verbond op het nuttigen van witte rijst werd opgeheven en de intendance aan ving zelf volkomen afgeslepen rijst aan de menages te verstrekken, is, naar ons bleek, bij verschillende troepenofficieren de vraag opgekomen, hoe het mogelijk is, dat een maatregel, die vroeger 1108

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 46