In dat jaar 1923 stond in Indië, zooals blijkt wanneer we het
Indisch Militair Tijdschrift van dat jaar erop naslaan, de militaire
luchtvaart wel bijzonder in het teeken der belangstelling (zie
blzn. 391431457571680798), en de verleiding is groot
om uit de aan luchtvaartstof zoo rijke nummers eenige aanha
lingen te doen.
De belangrijkste der publicaties was wel die van de hand van
den toenmaligen kapitein van den Gen. Staf Behrens, getiteld
„De defensie van Ned.-Indië in de 1ste plaats de taak eener
Luchtmacht" (blz. 275). De schrijver bracht daarin voor dien
tijd geheel nieuwe ideeën naar voren, die hoewel gedurfd en ook
in verschillende opzichten aanvechtbaar, toch getuigden van een
helderen kijk op de ontwikkeling en de latente mogelijkheden
van het luchtwapen. Om deze reden bezit dit artikel een her
nieuwde actualiteit.
Zoo schreeef de kapitein B. onder meer
„Het spreekt vanzelf, dat met het betrekkelijk luttele bedrag,
dat het N. I. Gouvernement in de gegeven omstandigheden voor
leger en vloot denkt te mogen besteden, geen modern uitgeruste
lucht-, land- en zeemachten te verkrijgen zijn, in staat om de
verdediging van Java, laat staan van Ned.-Indië, op zich te nemen.
Een vloot alleen, die in staat is het grondgebied te beschermen,
kon volgens vroegere Staats-Commissies (nog voor den tijd der
„malaise"), niet door ons bekostigd worden. Een moderne vloot
van groot en klein materieel en een behoorlijke vliegdienst is
iets waaraan niet meer te denken valt. Het laatste planeen
vloot van klein materieel, waarbij een kleine vliegdienst behoorde,
zou slechts dienen om den vijand aanmerkelijke verliezen toe te
brengen tijdens de vaart naar Java, waar de landmacht dan verder
de verdediging zou voeren. Nu uit verschillende proefnemingen,
manoeuvres enz. blijkt, dat de duikboot (het hoofdwapen van de
vloot der interdepartementale Commissie)in de Indische wateren
niet aan de haar toegedachte taak zal kunnen voldoen op de wijze
zooals men oorspronkelijk dacht, komt dus de verdediging tegen
een vrijwel ongeschokten tegenstander geheel te rusten op de
landmacht. De landmacht, die bij de bezuinigingsaanvallen steeds
het eerste slachtoffer is geweest en nog steeds is.
Een modern uitgeruste landmacht in staat om Java te verdedi
gen, kost meer geld dan beschikbaar gesteld wordt. Hierbij zij
aangeteekend, dat als de luchtvaart onderdeel blijft van het leger,
er bij een behoorlijk modern uitgerust leger ook een behoorlijke
modern uitgeruste Luchtvaartaf deeling behoort." En schrijver
vervolgt even verder
„Indien men reeds nu aan de luchtvaart de plaats in de defensie
wil toekennen, die haar over eenige jaren vanzelf zal toevallen,
voorkomt men noodeloos geldverknoeien en laat zich een verde
digingssysteem denken, dat binnen onze beperkte geldmiddelen
1068
