1159
Ten opzichte van medisch-tactische vragen moet er tusschen hoofden van
diensten en stafofficieren in de volgende punten volkomen overeenstemming
bestaan
1. Op welk tijdstip moet men een hoofdverbandplaats oprichten (Indien de
mogelijkheid groot is om ongestoord en nuttig te kunnen werken).
2. Hoe groot moet de afstand zijn tusschen de verschillnede medische for
maties onderling en het gevechtsterrein
Dit hangt voor een groot deel af van de gesteldheid van het terrein, waarin
geageerd wordt. Tevens is het van belang niet star vast te houden aan een
bepaald aantal kilometers tusschen gevechtslinie en hoofdverbandplaats. In
het algemeen was in Duitschland en in Frankrijk die afstand op zijn minst
4 a 5 km.
3. Wanneer moet de legerarts of divisiearts zijn reserve inzetten
Vroeger is hier reeds gewezen op den grondregel, dat niet alle beschik
bare formaties gelijktijdig mogen worden ingezet, maar dat het van groot
belang is, dat de legerarts c.q. de divisiearts zijn reserve-formaties aanhoudt
tot op het oogenblik, dat ze noodig zijn. Hier breekt de schrijver een lans voor
l op zichzelf staande, gemotoriseerde chirurgische afdeelingen als „laparotomie-
Stuben, fliegende Operationsgruppen". Later had men in Duitschland en
Frankrijk Chef-chirurgen, die als raadgevende chirurgen voor de gelijkvor
migheid en het succes der chirurgische werkzaamheden van groote betee-
kenis zijn geweest.
4. Hoe moet men de verbindingen tusschen de verschillende geneeskundige
formaties onderling en met den troep oprichten en onderhouden (Dat daarbij
de telefoon een groote rol speelt is hierboven reeds vermeld).
5. Hoe kan de medisch-tactische taak van den divisiearts en van andere
officieren van gezondheid verlicht worden
Als het contact met de verschillende stafofficieren en diensten goed is,
zoodat berichten en bevelen van het front niet alleen langs zijwegen ter kennis
komen van den medischen dienst.
Tot slot zegt de schrijver onder andere
„Es sei mir zum Schlusz gestattet, das Zusammen Arbeiten der Dienste
hinter der Front im Divisionsstab mit dem sinnigen Spruch zu kennzeichnen
„Wenn der Berg nicht zu Mohammed kommt, so geht Mohammed zum Berg".
Es ist dabei nicht gerade gesagt, dasz ausschlieszlich der Div. Arzt die ja
in mehrfacher Beziehung dankbare und verlockende aber auf die Dauer etwas
anstrengende Holle des bartigen Prophéten zu übernehmen hat
B.
