1. VELDHEEREN
door
G. Th. SLOTHOUBER,
Gep. Kolonel der Artillerie.
(Vervolg. Zie I.M.T. 1936 Nr. 11).
V. HELMUTH GRAF VON MOLTKE. (vervolg).
F. De mobilisatie van 1859.
Spoedig na de aanvaarding van de functie van Chef van den
Generalen Staf kreeg Von Moltke de gelegenheid om de oorlogs
geschiktheid en de oorlogsvoorbereiding van het Pruisische leger
op de proef te stellen. De tijdens den Italiaanschen oorlog
tusschen het Keizerrijk Oostenrijk en het Koninkrijk Sardinië te
zamen met het Keizerrijk Frankrijk uitgevoerde mobilisatie
en de voorbereiding van de concentratie van een groot gedeelte
van het leger gaven hem volop gelegenheid om de gebreken en
onvolledigheden in de bestaande mobilisatieregelingen te onder
zoeken het werd een generale repetitie
De politieke verwikkelingen, welke in 1859 tot den oorlog
voerden, waren de volgende. Reeds in 1857 waren in Italië revolu-
tionnaire (nationalistische beroeringen voorgekomen, in 't alge
meen gericht tegen het Koninkrijk Napelsachter de schermen
had Sardinië deze actie ondersteundhet hoopte op deze wijze
de eenheid van geheel Italië te bevorderen onder ééne gemeen
schappelijke regeering, waarbij dan Sardiniëx) rekende op de
leiding. Oostenrijk was uit den aard van zijn positie als heerscher
in Lombardije en Venetië sterk gekant tegen de Sardijnsche
pogingen. Engeland zag de Italiaansche activiteit niet zonder wel
gevallen aan omdat daardoor de kans, dat Frankrijk in Italië te
veel macht zou krijgen, verminderde en daarmede de verwerke
lijking van het toenmaals in Frankrijk met liefde gekoesterde
1) Sardinië bestond toenmaals uit het eiland van dien naam en tevens
het Westelijk gedeelte van Noord-Italië, ongeveer als volgt begrensdvan
het Meer van Genève, langs de Alpenpassen tot den St. Gothard, het Lago
Maggiore, de Ticino, Pavia, Spezia, Genua, Nice, Alpes Maritimes, Chambéry,
Meer van Genève.
1099
