Een Focke Wulf FW-190, zoals er vele op 1 januari 1945 geallieerde bases aanvielen.
Foto: Aerohobby
Langs de westelijke grens van het veld
komend maken de leidende toestellen een
scherpe bocht naar links en in verspreide
formatie naderen de eerste Messerschmitts.
De kanonnen donderen en de drie machines
achter Dave Harding worden vol geraakt. De
Canadezen haasten zich uit de cockpits en
rennen voor hun leven. Intussen raast Dave
over de baan met de gasmanet tegen de nok.
Geheel alleen neemt hij het gevecht op met
de voorbij razende horden. Nauwelijks los
van de baan weet hij een aanvaller neer te
halen. De overmacht is helaas te groot en
voordat hij voldoende snelheid heeft bereikt,
wordt hij zelf getroffen, waarbij hij het leven
laat. De Duitse jagers vallen individueel of in
Rotten aan. Door gebrek aan munitie moe
ten de afweer mitrailleurs het vuren staken.
De Luftwaffe beheerst de situatie volkomen,
de Canadezen kunnen niets anders doen
dan de vuisten ballen bij de aanblik van hun
brandende Spitfires. Aan het einde van de
baan staat de kleine caravan van de airfield
controller. Ondanks de onophoudelijke
aanvallen blijft deze officier op z'n post en
22
roept de beide opgestegen secties Spitfires
op om met de meeste spoed naar Evere terug
te keren. Onder de aanvallers bevinden zich
veel onervaren piloten, die kort tevoren hun
opleiding hebben voltooid en nu maar
moeten zien, dat ze meekomen met de meer
ervaren vliegers, waaronder meerdere azen.
De meesten zijn geen scherpschutters en
sommigen vinden het belangrijker om hun
munitie aan nutteloze doelen te verspillen
met als gevolg dat een aantal Spitfires de
aanval onbeschadigd overleeft. Drie terug
kerende Spitfires weten zes Duitsers te
beletten naar huis te gaan. Steve Butte neemt
er drie voor z'n rekening. Na het verbruiken
van hun munitie, maken de Canadezen dat
ze wegkomen. Even abrupt als ze zijn komen
opdagen verdwijnen de Duitse jagers. Elf
Spitfires zijn niet meer te repareren en
moeten worden afgeschreven. Aan de west
grens van Evere staan diverse toestellen in
lichter laaie, inclusief Prins Bernhards
Beechcraft. Ook Eindhoven krijgt er danig
van langs. Als acht Typhoons van het
Toronto Squadron van de Royal Canadian
