Aktiviteiten agenda 1995 bouwen. Bij de Japanse Marine was het admiraal Yamamoto, die een sterke marineluchtvaart dienst voorstond, niet alleen met walvliegtui- gen, maar vooral met een groot aantal car riers, ontwikkeld uit bestaande slagkruisers, óf naar oorspronkelijk ontwerp, óf later uit omgebouwde grote koopvaarders. Zoals eer der genoemd, vliegtuigen werden speciaal ontworpen voor deze schepen, licht geconst rueerd voor grote prestaties, met een zware bewapening of lading en grote wendbaar heid, en bedoeld om iedere vijand te ver slaan, i.e. de USNavy en de Royal Navy, waar van ontwikkelingen nauwlettend werden gevolgd. Zo wist men in Tokio van de aanval len van Amerikaanse boordvliegtuigen in de jaren dertig op Pearl Harbor, had men nauw gezet de operaties van de Britse carriers gevolgd in de Noorse campagne en in de Middellandse zee. Voorts trok men lessen uit de aanval van Britse Swordfishes op de Itali aanse slagvloot op 11 november 1940 en het tot zinken brengen van de BISMARCK (mei 1941), die door een aanval van Swordfishes werd ingeleid. Japan had zich niet gebonden aan de limie ten door de Verdragen van Washington (1922) en Londen (1936) gesteld om de wapenwedloop bij de marines te beperken. Medio 1941 konden tien van de dertien Japanse carriers worden ingezet met ca. 500 vliegtuigen. Al deze schepen waren bij Japan geconcentreerd. Het aantal vliegtuigen kon nog worden opgevoerd tot ca. 600, bestaan de uit Zero jagers, Val duikbommenwerpers en Kate torpodovliegtuigen. De USNavy had van het totaal van zeven car riers er maar drie in de Pacific, opererend van Pearl Harbor met 215 boordvliegtuigen, op te voeren tot max. 272. Vliegtuigen waren Wilcat-jagers, Dauntless duikbommenwer pers en Devastators torpedovliegtuigen. De Royal Navy had in die tijd zeven carriers met ca. 300 vliegtuigen, die voornamelijk in de Middellandse zee of Atlantische oceaan opereerden. Aldus wist Japan een formidabele vloot op te bouwen, die de als eerste vijand aangemerkte Verenigde Staten en verder Groot Brittanië en Nederland in Nederlands-Indië moest vernietigen. Hoe eerder de USNavy kon worden uitge schakeld, hoe eerder er weer onderhandeld zou kunnen worden over de voor Japan zo broodnodige grondstoffen. De aanval op Pearl Harbor was daarvoor bedoeld. Met die aanval op Pearl Harbor op 7 decem ber 1941 hoopte Yamamoto vooral de Ameri kaanse carriers te vernietigen. Die waren echter buitengaats en zodoende werd (slechts) de Amerikaanse slagvloot in de Pacific door de inzet van zes Japanse carriers met 350 vliegtuigen verlamd, terwijl de Ame rikanen zich daarover uiterst verbolgen toon den en ieder vorm van onderhandeling afwe zen. Ondertussen bewezen de Japanse vliegkamp schepen hun waarde o.m. in aanvallen op doelen in Nederlands-Indië, N.W. Australië en de Indische Oceaan. Het bleef een doorn in het oog van de Japan se marineleiding dat de Amerikaanse car riers niet tot zinken waren gebracht. Aldus verbreidde zich de Japanse invloedsfseer. Bezetting van diverse eilandengroepen in de Pacific had het succes vergroot. Een bezet ting van Port Moresby in Papua was gepland en een invasie in Oost Australië leek moge lijk. (wordt vervolgd) Van der Kop, oct. 1994 EXPOSITIES T/m vrijdag 31 maart JAGERS OVER DE JUNGLE Tijdens de Tweede Wereldoorlog vlogen P-40N Kittyhawks van 120 Squadron Militaire Lucht vaartvan het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (ML-KNIL) boven Nieuw-Guinea om de 26

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1995 | | pagina 26